عاشقانه های فاطیما

.


یک روز  وقتی با عجله
از خیابان‌های سردِ یک شهرِ شلوغ
می‌گذری،
چِشمَت به چیزی گیر می‌کند‌.
کُتی آشنا،  کلاهی شبیه،
قامتی همان‌سان بلند و
راه رفتنی همان‌اندازه بی‌نظیر.

گام‌هایی که در عینِ استواری،
ساده و صمیمی‌اند و
در عین هدفمندی  بازیگوش‌اند و
به هر سویی سرک می‌کشند.‌

کسی  زمزمه می‌کند :
" من
بازیگوشم و
به خدا هم   دست خواهم زد ... * "


می‌ایستی، می‌چرخی،
چشم می‌گردانی و
به جز انبوهی از
توده‌ی دَرهَمِ انسان‌هایی که
    می‌کوشند گُم‌تَرَت کنند
هیچ‌کس نیست ...


بیداری،   خواب نیستی،
فقط نمی‌توانی،
دیگر نمی‌توانی بِرَوی.


در جهانی که به همین سادگی
می‌توان از خویش گم شد،
کجا باید رفت؟
کجا در جهانِ فراموشی؟






     #کوثر_شیخ_نجدی




پ. ن ۱ : 


تو فکر می‌کنی ما
می‌توانیم
بقیۀ خواب‌هایمان را
پیدا کنیم؟

کتاب‌هایی را که تمام می‌شوند
ادامه دهیم؟
و بگوییم از تمام‌شدنِ هرچیزی
باید ترسید؟

برویم و چند سال
در دریا گم شویم
و  وقتی که بیاییم
بگوییم ما  از دریا آمده‌ایم ... ؟





   #شهرام_شیدایی

@asheghanehaye_fatima

‍
به تو چه مدیونم؟
به تو که مرا
عمیق و طولانی دوست داشتی؟
تو هرگز روحم را بالِ پرواز نبخشیدی؛
یا قلبم را آوازی ندادی...

آه اما مدیونم
به او که عاشقش هستم،
مدیونم به او 
     که اصلن دوستم ندارد؛
به او 
دروازه‌ی گشوده‎یی را بدهکارم 
که بر باروهای بهشت 
      گذاشته شده است.

■شاعر: #سارا_تیزدیل

■برگردان: #کوثر_شیخ_نجدی

📕●از کتاب: #آوازهای_عاشقانه

@asheghanehaye_fatima