عاشقانه های فاطیما

به پرواز درآمدی، رمیدی
چون کبوتری
و در حوالی شرق غایب از نظر شدی
اما مکان‌هایی که تو را دیده بودند و
ساعات ملاقات ما باقی مانده‌اند هنوز
ساعاتی پوچ و بی‌محتوا
مکان‌هایی که برایم تبدیل به گور شده‌اند
گورهایی که از آن‌ها محافظت می‌کنم.

#وینچنتزو_کاردارلی


@asheghanehaye_fatima

■دیگر نمی‌دانم کدام بندر بود

دیگر نمی‌دانم کدام بندر بود
که قصد سفر به آن را داشتم.
چرا که عشق مرا دربند اماکنی عجیب و ناپیدا کرده‌ است
عشقی که دشمن هر سرنوشت والایی‌ست.
چون بادی که مخالف کشتی‌رانی‌ست:
همان‌جایی که زمان‌ام را از دست دادم و توان قلب‌ام
را به صفر رساندم.
اماکنی متروک که دیگر به آن‌ها برنخواهم گشت.
چرا که می‌دانم دیگر زمین برای‌ام چیزی نیست مگر پناه‌گاهی ممنوعه و گورستانی از خاطرات.



#وینچنتزو_کاردارلی
برگردان: #اعظم_کمالی



@asheghanehaye_fatima

@asheghanehaye_fatima


■پاییز

پاییز، آمدن‌اش را پیش از این حس کرده بودیم
در وزش باد آگوست
در باران‌های سیل‌آسا و اشک‌ریزان سپتامبر
لرزی در تن زمین افتاده
و اکنون، برهنه و غمگین
به پیش‌واز آفتاب رنگ‌پریده می‌رود.
در پاییزی با چنین قدم‌هایی کُند
بهترین فصل زندگی‌مان می‌گذرد و رو به افول می‌رود
و به ما بدرودی کش‌دار می‌گوید.




#وینچنتزو_کاردارلی |Vincenzo Cardarelli | ایتالیا، ۱۹۵۹-۱۸۸۷ |

برگردان: #اعظم_کمالی

@asheghanehaye_fatima



به پرواز درآمدی، رمیدی
چون کبوتری
و در حوالی شرق غایب از نظر شدی
اما مکان‌هایی که تو را دیده بودند و
ساعات ملاقات ما باقی مانده‌اند هنوز
ساعاتی پوچ و بی‌محتوا
مکان‌هایی که برای‌ام تبدیل به گور شده‌اند
گورهایی که از آنها محافظت می‌کنم.

Abbandono
Volata sei, fuggita
come una colomba
e ti sei persa là, verso oriente.
Ma son rimasti i luoghi che ti videro
e l'ore dei nostri incontri.
Ore deserte,
luoghi per me divenuti un sepolcro
a cui faccio la guardia.

○●شاعر: #وینچنتزو_کاردارلی |Vincenzo Cardarelli | ایتالیا، ۱۹۵۹-۱۸۸۷ |

○●برگردان: #اعظم_کمالی

@asheghanehaye_fatima

امروزکه منتظرت بودم 
نیامدی 
جای خالی تو 
می دانم با من از چه خواهد گفت

جای خالی تو که
آشوب به پا می کند همچون ستاره ای
در حجم پوچی که جای گذاشته ای 
گفت که نمی خواهی دوستم بداری 

همچون طوفانی تابستانی که 
رخ می نماید و دور می شود 
اینگونه خودت را به وقت تشنگی ام از من دریغ می کنی 

عشق در بدو تولد 
ندامتی غیرمنتظره به همراه دارد 
غرق سکوت 
به یکدیگر پی بردیم 
ای عشق ای عشق چونان همیشه 
می خواهم پیراهنی از گل و دشنام بر تن تو بپوشانم 



#وینچنتزو_کاردارلی 
ترجمه : اعظم کمالی

□«انتظار»

امروز که منتظرت بودم
نیامدی
جای خالی تو می‌دانم با من از چه خواهد گفت
جای خالی تو که
آشوب به‌پا می‌کند همچون ستاره‌ای
در حجم پوچی که جای گذاشته‌ای
گفت که نمی‌خواهی دوست‌ام بداری.

همچون طوفانی تابستانی که
رخ می‌نماید و دور می‌شود
این‌گونه خودت را به وقت تشنه‌گی‌ام از من دریغ می‌کنی.

عشق در بدو تولد
ندامتی غیرمنتظره به هم‌راه دارد
غرق سکوت
به یک‌دیگر پی‌بردیم
ای عشق، ای عشق، چونان همیشه
می‌خواهم پیراهنی از گل و دشنام بر تن تو بپوشان‌ام.

○●شاعر: #وینچنتزو_کاردارلی ●ایتالیا●۱۹۵۹-۱۸۸۷●

○●برگردان: #اعظم_کمالی

@asheghanehaye_fatima