عاشقانه های فاطیما

.
عزیزِ نادیده‌ی من!
دنیا مطلقا سیاه و مطلقا سفید نیست!
آدم‌ها مطلقا خوب و مطلقا بد نیستند!
در هرکدام از ما آنقدر بدی هست که کاملا خوب نباشیم و همچنین در هرکدام از ما آنقدر خوبی هست که مطلقا بد نباشیم.
در جهان آنقدر امید هست که ناامید نباشیم و آنقدر ناکامی، که تمام طول زیستنمان به شادی و عیش و نوش نگذرد!
عزیزِ نادیده‌ی من! بعد از این، هر غروب که دلت گرفت و اندوه جهان روی سرت آوار شد، به طلوع هم فکر کن، خزان را که دیدی، به بهار هم فکر کن. و از آدم‌ها که به تو رنجی و اندوهی رسید و به بد بودنشان که فکر کردی؛ به این هم فکر کن که همان آدم‌ها جایی و برای کسی، آدم خوب داستان‌اند...
نه همیشه ناامید و نه همیشه امیدوار باش؛ چرا که هر شرایط و هر موقعیتی، احساسات متفاوتی را ایجاب می‌کند و همه چیز نسبی‌ست، حتی خوب یا بد بودنِ آدم‌ها و حتی سیاه یا سفید بودنِ جهان...
روی هیچ‌چیز و هیچ‌کس نمی‌توان مطلقا حساب کرد، اما تو زندگی کن و فراموش نکن که تو باید بتوانی از میان اینهمه انسان، روی خودت حساب کنی...



#نرگس_صرافیان_طوفان
#شما_فرستادید


@asheghanehaye_fatima

غمگینم؛
برای مرد یا زنی که تا پایان عمر کنار آدمِ اشتباه زیست، در حالی که می‌توانست معشوقه‌ی آدمِ درستی باشد.
من غمگینم؛
برای تمامِ لبخندهای نزده و دوستت دارم‌های نشنیده و سفرهای نرفته و چشم‌های از برق اشتیاق ندرخشیده و یک عمر انتظار و حسرت و آرزوی نزیسته!

#نرگس_صرافیان_طوفان


@asheghanehaye_fatima

خوشحالم که تو بخشی از داستان من بودی، خوشحالم که گاهی که چشم‌هام را می‌بندم و به گذشته سفر می‌کنم وسط خاطرات خوب یا بدم، با تو مواجه می‌شوم؛ قوی، امن، آگاه، و بسیار پناه دهنده...
خوشحالم که هر زمان حس کردم برای کسی دوست‌داشتنی نیستم یا احساس نیاز به دوست داشته شدن و مورد توجه کسی واقع شدن داشتم، به تو فکر می‌کنم که برای مدتی به زیباترین حالت ممکن یک انسان دوستم داشتی و از کودک رنجیده و تنهای درونم، به والدانه‌ترین صورت ممکن محافظت کردی.
خوشحالم که گاهی به تو فکر می‌کنم و خاطرات مشترکی با تو دارم، حتی اگر غبار زمانه، خیلی چیزها را محو کرده‌باشد و پلِ ارتباطیِ میان ما، کاملا ویران شده باشد و من و تو هیچ نقطه‌ی اشتراکی باهم نداشته‌باشیم و مسیرمان تا ابدیت از هم جدا باشد.
خوشحالم که انسان آگاهی مثل تو را شناخته‌ام و خوشحالم که ممکن است تو هم گاهی با دیدن چشم‌های کسی یا شنیدن صدای کسی یا مواجهه با بلندپروازی‌ها و دیوانگی‌ها و لبخندهای کودکانه‌‌ی کسی، به یاد من بیفتی و لبخند بزنی...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@asheghanehaye_fatima

یک روز ، چشم باز می کنی و می بینی
عزیز ترین آدمِ زندگی ات ، دیگر نیست !
کسی که تا دیروز خیال می کردی
همیشه برایِ داشتنش و
برایِ دوست داشتنش ، فرصت هست ،
کسی که فکرش را هم نمی کردی ، رفتنی باشد ...
به همین سادگی ، آدم ها می روند ،
و جایِشان ، برایِ همیشه خالی می مانَد !
عزیزانت را همین ثانیه دوست داشته باش ،
همین ثانیه قدرِشان را بدان ،
و همین ثانیه ، در آغوشِشان بگیر .
منتظرِ هیچ فردا و روزِ مبادایی نباش !
چه آدم ها که با زخمِ سکوت و تنهایی ، رفتند ،
چه دل ها که تا ابدیتِ تاریخ ، شکسته ماند ،
و چه دوستت دارم ها که تا همیشه ،
میانِ حنجره هایِ زمان ، گیر کرد .

" مبادا " ؛
یعنی امروز ،
یعنی الان ،
یعنی همین لحظه !!!


✍ #نرگس_صرافیان_طوفان‌
📙#بدون_بال_پرواز_کن

@asheghanehaye_fatima

بهترین آدمِ جهانِ آدم‌ها باشید و امن ترین‌شان...
کسی باشید که هر کجای جهان که آدم‌ها دلشان رنجید و احساس کردند دنیا دیگر قابل زیستن نیست، یاد شما بیوفتند و لبخند بزنند و به این فکر کنند که در این جهان، کسی هست هنوز که ارزش ادامه دادن و کنار نکشیدن و ناامید نشدن دارد.

امن باشید و قابل اعتماد
که اگر روزی تمام جهان برای آدمی سیاه شد و امیدی اگر نبود، تنها قسمت سفید جهانش شما باشید و روزنه‌ی نور و امیدی شوید در بی‌نهایت تاریکی...
یادآور خوبی‌ها باشید و پیام‌‌آور قشنگ‌ترین ویژگی‌های وجود آدم‌ها و پناه‌گاه امن و آرامی باشید که آدم‌ها در سهمگین‌ترین و بی‌پناه‌ترین حالات روحی‌شان به امنیت حضور و آغوش شما پناه بیاورند و احساس رهایی و آرامش کنند.



#نرگس_صرافیان_طوفان
#شما_فرستادید


@asheghanehaye_fatima

چه عاشقانه ای بنویسم
که دلتان برایم بلرزد!؟‌

وقتی نه دستانش را گرفته ام،
نه در آغوشش کشیده ام،
و نه حتی او را بوسیده ام ...!

من فقط از دور،
او را در خویش گریسته ام.

عشق میان ما...
معصوم ترین عشق تاریخ جهان بود...

#نرگس_صرافیان_طوفان


@asheghanehaye_fatima

بغل نمی‌کنیم و خوبیم، بغل نمی‌شویم و زنده مانده‌ایم،
زنده مانده‌ایم بدون بوسه، بدون آغوش، بدون عشق...
زنده مانده‌ایم پشت میله‌های سرد یک حصار نامرئی، حصاری به منزله‌ی یک طاعون، طاعونی که مانند یک پیچک زرد، گلوی دنیا را فشرده و دست بر نمی‌دارد.

کمتر می‌خندیم، کمتر ذوق می‌کنیم، کمتر خیال می‌بافیم و بیشتر منطقی شده‌ایم.
کافه‌ها ترسناک شده‌اند، خیابان‌ها، کوچه‌ها، رابطه‌ها و آدم‌ها؛ ترسناک شده‌اند.
پنهان شده‌ایم پشت نقاب ماسک‌ها و عینک‌ها و هیچ‌کس نمی‌فهمد که غمگینیم یا شاد، هیچ‌کس نمی‌فهمد که بغض داریم یا شوق، هیچ‌کس نمی‌فهمد که حالمان خوب نیست...
پنهان شده‌ایم پشت یک درد مشترک، یک طاعون فراگیر، یک هیولای کوچک و ناشناخته...
پنهان شده‌ایم و فاصله می‌گیریم از جهان، از آدم‌ها، از دوست داشتن و از دوست داشته شدن، ولی خوبیم...

ما عادت کرده‌ایم طاقت بیاوریم، ما عادت کرده‌ایم زندگی کنیم، ما عادت کرده‌ایم اگر خورشید هم بمیرد، بگوییم چیز مهمی نیست...
مثلاً همین حالا که حال همه‌مان مثل دیروز و یک ماه و یک سال قبل، خوب است، حتی پشت خفقان ماسک‌ها، حتی وقتی که چشم‌هامان نمی‌خندد، حتی وقتی عزیزانمان را بغل نمی‌کنیم، نمی‌بوسیم، نمی‌بینیم.
ما یکه و تنها پشت نقاب ماسک‌هامان پناه گرفته و در حصار فاصله‌های ناگزیری که هست، همچنان نفس می‌کشیم و خوبیم...


#نرگس_صرافیان_طوفان‌


@asheghanehaye_fatima

بر ماست که بهشت کوچکی کنج خانه هايمان بسازیم، با گیاه و شعر و موسیقی.
بر ماست که آسمان را به زیر سقف اتاق هامان ببریم،
بر ماست که لبخند بزنیم،
بر ماست که تحت هر شرایطی، سرزنده و امیدوار بمانیم،
برماست که بدانیم،
بر ماست که بیشتر بدانیم...

که بعد از این، هر خانه، یک سیاره ست...
سیاره هامان را سبز و با شکوه نگاه داریم و از گزند بیماری و اندوه، به دور.

بر ماست که خیال های خوب کنیم و نور را از روزنه ی کوچک نگاه هامان به زیر پوست لطیف و بی گناه خانه تزریق کنیم و دل بدهیم به ساقه های سبز و باریک امید.

دل بدهیم به آوای آرام موسیقی و طعم چای و عطر شمعدانی و آغوش سبز و پناه دهنده ی عشق.

بر ماست که کنج سیاره هامان، بهشت شورانگیز و روشنی بسازیم و بی بهانه و با صدایی بلند، زندگی کنیم...

بر ماست که بخوانیم،
بر ماست که بدانیم،
بر ماست که امیدوار بمانیم..


#نرگس_صرافیان_طوفان



@asheghanehaye_fatima

آدم‌های بی‌تفاوت،‌ همیشه بی‌تفاوت نبوده‌اند!
روزی، جایی، برای کسی، تمامِ احساسشان را گذاشته‌اند و ندیده،
حرف‌هایشان را زده‌اند و نشنیده،
آن‌قدر که به  مرزِ بی حسیِ مطلق رسیده‌اند
جایی که حتی خودشان را یادشان نیست،
جایی که دیگر، حرفی برای گفتن ندارند!
بی‌توجهی، آدم‌ها را بی‌توجه می‌کند،
حتی به خودشان!
و این یعنی یک فرو پاشیِ مزمن،
یعنی یک مرگِ تدریجی...

#نرگس_صرافیان_طوفان

- بدون بال پرواز کن📚

@asheghanehaye_fatima

.

من ازمیانِ میلیاردها انسان
فقط تو راخواسته ام ...
تویی
که هزار سال هم بگذرد ؛
نه انکار می شوی
نه فراموش !


✍ #نرگس_صرافیان_طوفان


@asheghanehaye_fatima

یک روز، چشم باز می‌کنی و می‌بینی عزیزترین آدمِ زندگی‌ات، دیگر نیست!
کسی که تا دیروز خیال می‌کردی همیشه برایِ داشتنش و برایِ دوست داشتنش، فرصت هست
کسی که فکرش را هم نمی‌کردی، رفتنی باشد...
به همین سادگی، آدم‌ها می‌روند،
و جایِشان، برایِ همیشه خالی می‌مانَد!
عزیزانت را همین ثانیه دوست داشته باش،
همین ثانیه قدرِشان را بدان، و همین ثانیه، در آغوشِشان بگیر.
منتظرِ هیچ فردا و روزِ مبادایی نباش!
چه آدم‌ها که با زخمِ سکوت و تنهایی‌، رفتند،
چه دل‌ها که تا ابدیتِ تاریخ، شکسته ماند،
و چه دوستت دارم‌ها که تا همیشه، میانِ حنجره‌هایِ زمان، گیر کرد.
" مبادا " ؛ یعنی امروز، یعنی الان، یعنی همین لحظه...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@asheghanehaye_fatima

یک روز، چشم باز می‌کنی و می‌بینی عزیزترین آدمِ زندگی‌ات، دیگر نیست!
کسی که تا دیروز خیال می‌کردی همیشه برایِ داشتنش و برایِ دوست داشتنش، فرصت هست
کسی که فکرش را هم نمی‌کردی، رفتنی باشد...
به همین سادگی، آدم‌ها می‌روند،
و جایِشان، برایِ همیشه خالی می‌مانَد!
عزیزانت را همین ثانیه دوست داشته باش،
همین ثانیه قدرِشان را بدان، و همین ثانیه، در آغوشِشان بگیر.
منتظرِ هیچ فردا و روزِ مبادایی نباش!
چه آدم‌ها که با زخمِ سکوت و تنهایی‌، رفتند،
چه دل‌ها که تا ابدیتِ تاریخ، شکسته ماند،
و چه دوستت دارم‌ها که تا همیشه، میانِ حنجره‌هایِ زمان، گیر کرد.
" مبادا " ؛ یعنی امروز، یعنی الان، یعنی همین لحظه...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌


@asheghanehaye_fatima

با تو خوشبخت ترین آدم این قافله ام
گم نشو،دور نشو
بی تو جهانم خالیست...
#نرگس_صرافیان_طوفان

@asheghanehaye_fatima

در نهایت به یک جایی می‌رسی که غرورت اجازه نمی‌دهد حرف بزنی، شانه بخواهی و درد دل کنی و کمک بگیری و به دنبال التیام باشی.
غرور، زهر کشنده‌ای‌ست برای روان و احساسات آدم‌ها. غرور به تو می‌گوید که قوی باشی، وقتی به نهایت بی‌پناهی رسیده‌ای و لبخند بزنی، وقتی که بغض، راه گلوی تو را بسته.
غرور به تو می‌گوید تو به هیچ‌کس، هیچ نیازی نداری! در حالی که بند بند وجودت از شدت تنهایی و اندوه، یخ بسته و روانت برای تعامل و ادراکی متقابل، تقلا می‌کند.
در نهایت روزی، خودت را در زمستان سهمگین غرورت، تنها و بی‌پناه پیدا می‌کنی، در حالی که بغضی هزارساله روی جانت سنگینی می‌کند و تو گریستن را از یاد برده‌ای، همه را از دست داده‌ای و هر آنچه بوده را باخته‌ای.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@asheghanehaye_fatima

اینجا مجازی ست و راحت‌ترین کار،
ادعا کردن و دوست داشتن است !!!ا

مبادا کودک ساده و
خوش‌باور درونت را
در هزارتوی آن رها کنی.

اینجا مجازی‌ست،
مبادا حقیقی دل ببازی و
حقیقی اعتماد کنی و حقیقی بشکنی!

اینجا مجازی‌ست،
سایه‌‌ی اغراق‌آمیزی‌ست از حقیقت.
به قدر نیاز از آن بهره بگیر
اما برای دیدن واقعیت،
سرت را بلند کن.

که گاهی سایه‌ها از چیزی که
در واقعیت وجود دارد،
جامع‌تر و بزرگتر به‌نظر می‌رسند.

تو در این فضا،
با سایه‌ی آدم‌ها مواجهی،
با کلیت‌های اغراق‌آمیزی خالی از جزئیات.

با آدم‌های غریبه‌ای که گاهی بزرگتر
از چیزی که هستند به نظر می‌رسند.



#نرگس_صرافیان_طوفان


@asheghanehaye_fatima

.

سلام بر تو.
سلام بر تویی که بودنت در این پهنه‌ی خاکی و مشوّش، حال آشفته و ناکوک کسی را خوب می‌کند.
سلام بر تو و قلب صبور و مهربان تو. تویی که بی‌چشمداشت مهربانی و روان نا آرام انسان دیگری را آرام می‌کنی. بر تو که امید می‌بخشی و رویش جوانه‌های نازک زیستنی، در شاهرگ‌های باریک حیات این سیاره.
وقتی حال اکثر آدم‌ها خوب نیست و این لبخندها و این رفتن‌ها و آمدن‌ها و ادامه‌دادن‌ها، نهایتِ تقلای انسان‌هاست برای قدری معمولی زیستن، حتی اگر آلوده به تصنع و تظاهر باشد.
سلام بر تویی که خوب مانده‌ای...


#نرگس_صرافیان_طوفان


صبحت به خیر و نیکی فاطیمای عزیز، دیگه فکر نکنم بهتر از این متن بشه از تمام زحمتهایی که برای عاشقانه های فاطیما میکشی تشکر کرد

درود بر تو فاطیمای جان

❤️❤️❤️❤️❤️❤️
#شما_فرستادید 🙏🌸

@asheghanehaye_fatima

نمی‌دانم در کدامین نقطه از تقلا کردن برای زیستنیم، فقط می‌دانم که امروز بیش از هر زمان دیگری لازم است که تاب بیاوریم.
تاب، به معنی مقاومت، به معنی دوام، به معنی فهمیدن و رنج کشیدن و کنار آمدن.
وَ نشستن و گریستن و دوباره از نو برخاستن.
باید تاب بیاوریم تا رودخانه‌ها سیال بمانند و دریاها نخشکند و درخت‌ها ایمانشان به بهار را نبازند...
باید تاب بیاوریم که بتوانیم و برسیم و سبز شویم و پاییز غمگین‌مان، بهار شود.

#نرگس_صرافیان_طوفان


@asheghanehaye_fatima

هیچ‌کس نمی‌داند چه رنجی کشیده‌ای تا آرام باشی و چه مشکلاتی از سر گذرانده‌ای تا به اینجای جهان برسی. هیچ‌کس تاریخچه‌ی زیست تو را نخواهد فهمید و همه به اکنون تو نگاه خواهندکرد، نه تاوان‌های سنگینی که برای ایستادنت در اکنون پرداخته‌ای.
آدم‌ها تو را از دور برانداز می‌کنند و از دور، همه‌چیز ساده‌تر از آن چیزی تصور می‌شود که فکر می‌کنی. این واقعیت را بپذیر و توضیح نده! توضیحات اضافه، همیشه همه چیز را خراب می‌کنند. آن کسی که یک‌بار از رودخانه عبور کرده، به سختی‌های عبور از آب‌های خروشان و پستی‌ و بلندی‌های مسیر، واقف است و نیازی به توضیح نیست و برای کسی که تجربه‌ی عبور ندارد هم هر توضیح و اشاره و تفسیری اضافی‌ست.

#نرگس_صرافیان_طوفان

ما زاده‌ی زخم‌هامان بودیم
زاده‌ی دردها
ما زاده‌ی روزهایی بودیم
که زمانه، ساز به ساز
ناکوک بود و ما زخم به زخم
اندوه را با خون‌دل
مرهم می‌گذاشتیم
ما زاده‌ی تمام
ناملایمتی‌های روزگار بودیم
و اگر امروز به ادراک عمیقی
دست یافته‌ایم
به‌خاطر تمام تجربه‌های
سهمگینی‌ست که آن‌ها را
به جان و به استخوان زیسته‌ایم.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@asheghanehaye_fatima

☀️🔸🔸🔸

دلم می گیرد به حال زنی که مدت هاست گوشه ی تبعید، کسی از زیبایی اش تعریفی نکرده ...
زنی که گاهی یادش می رود به آینه هم نگاه کند.
که اصلاً خودش را به خاطر ندارد .
که مدت هاست فقط نفس می کشد.

دلم به حال جامعه ای که حال زنان و مادرانش این باشد، می سوزد

کاش مردهایِ این روزگارِ سرد، قدری به خودشان بیایند،
مسئله فقط "زن ها" نیستند !
این کوتاهی و بی تفاوتی، گریبانِ یک جامعه را گرفته
حواستان هست اصلاً ؟

وقتی می گوییم "زن"،
منظورمان ستون و رکنِ یک جامعه است،
مبدأ آغازی که همه چیز به او و حالِ دلش بستگی دارد

آینه بدونِ زیباییِ زن ها بی معناست،
و سلامتِ جامعه، بدونِ شادیِ زن ها، نابود ... !

جوامعِ موفق، زنانی "شاد و آزاد" دارند.

ریشه ی این مشکل، عمیق تر از این حرف هاست.

ما راه را از آغاز، اشتباه رفته ایم،
وگرنه این حال و روزمان نبود!!!


#نرگس_صرافیان_طوفان


@asheghanehaye_fatima