عاشقانه های فاطیما

ای که چنان ژرف خفته‌ای که نتوانی برخاستن
هر سپیده‌دم به سراغ پلک‌هایت می‌آیم
شگفت‌انگیز در حیات،
شگفت‌انگیز در مرگ
و در مرگ و زندگی همیشه گشوده
در زیر بقایای سایه‌ای،
یا نوار ابریشمی از ماه
چنان می‌نوشم آرامش چشمان‌ات را
که گویی مردابی را
به خاطر ژرفای سکوت‌شان،
به خاطر نیکی آرامش
هر یک بستری یا گوری را می‌نماید.

□●شاعر: #دلمیرا_آگوستینی | اروگوئه |

□●برگردان: #فرشته_وزیری‌نسب


@asheghanehaye_fatima

@asheghanehaue_fatima




زندگی می کنم ، می میرم ، می سوزم ، غرق می شوم
گرما و سرما را همزمان تاب می آورم
زندگی همزمان بسیار ملایم و بسیار سخت می شود
و اندوهم با شادی در هم می آمیزد

می خندم و هم زمان می گریم
و در لذتم اندوه فراوان بر دوش می کشم
شادی ام رنگ می بازد با اینهمه بی تغییر می ماند
همزمان خشک می شوم و سبز

اینگونه از ناپایداری عشق رنج می برم
و وقتی درد را در نهایت می بینم
بی آنکه بفهمم می رود

و وقتی از شادی هایم مطمئن می شوم
و بزرگترین لذت ها را تجربه می کنم
دوباره درد سرتاسر وجودم را می گیرد

#دلمیرا_آگوستینی 
#شاعر_اروگوئه
ترجمه :
#فرشته_وزیری_نسب🌱