عاشقانه های فاطیما

دزدیِ بوسه عجب دزدی پرمنفعتی ست...

که اگر بازستانند، دوچندان گردد...

سراینده: #صائب_تبریزی


مجسمه: #بوسه
مجسمه_ساز: #آگوست_رودن
‍
این مجسمه یکی از برجسته‌ترین موارد تجسم عشق رمانتیک در هنر غرب است. پیکر این زن و مرد در آغوش یکدیگر، از یک قطعه سنگ مرمر تراشیده شده است.
اما سرنوشت شخصیت‌هایی که الهام‌بخش این اثر بودند، بسیار دردناک بود. این مجسمه ظاهرا عشق #فرانچسکا_دریمینی به معشوق خود را نشان می دهد. او دختر حاکم شهر راونا در شمال ایتالیا در اواخر قرن سیزده میلادی بود و پس از برملا شدن این عشق"نامشروع" آنطور که #دانته در اثر معروف خود به نام دوزخ می‌نویسد، او و معشوق‌اش به جهنمی ابدی محکوم شدند.
#آگوست_رودن پیکر تراش و هنرمند برجسته فرانسوی پایان قرن نوزده و اوایل قرن بیستم به شمار می‌آی


——
هنر زبان مشترک بین تمام انسان‌هاست.

@asheghanehaye_fatima

‏در جایی از برادران کارامازوف، داستایوفسکی در پاسخ به ایوان که پرسید “جهنم چیست؟”

می‌گوید: “رنجِ ناتوانی از دوست داشتن!”

قرن‌ها پیش از او، #دانته نیز در کمدی الهی گفته بود دوزخ خانه آن‌کسی است که عشق را با عشق پاسخ نگفت!


@asheghanehaye_fatima

حال آنکس را دارم که چیزی را به رویا دیده و چون بیدار شود، لذتِ آن هنوز باقیست، اما رویا را به یاد نتواند آورد زیرا که مکاشفه‌ی من از خاطرم رفته است، اما لذتی که از این بابت بردم هنوز در دلم باقی است...
⁩
#دانته / کمدی الهی


@asheghanehaye_fatima

حس آن کس را دارم که چیزی را به رؤیا دیده و چون بیدار شود، لذت آن هنوز باقی است، اما رؤیا را به یاد نتواند آورد. زیرا که مکاشفه ی من از خاطرم رفته است، اما لذتی که از این بابت بردم هنوز در دلم باقی است...

#دانته
#کمدی_الهی


@asheghanehaye_fatima

حال آنکس را دارم که چیزی را به رویا دیده
و چون بیدار شود، لذتِ آن هنوز باقیست،
اما رویا را به یاد نتواند آورد زیرا که مکاشفهٔ من از خاطرم رفته است،
اما لذتی که از این بابت بردم هنوز در دلم باقی است...
⁩
📚کمدی الهی
#دانته


@asheghanehaye_fatima

@asheghanehaye_fatima



حال آنکس را دارم که چیزی را به رویا دیده و چون بیدار شود، لذتِ آن هنوز باقیست، اما رویا را به یاد نتواند آورد زیرا که مکاشفه‌ی من از خاطرم رفته است، اما لذتی که از این بابت بردم هنوز در دلم باقی است...
⁩
📚کمدی الهی
#دانته

@asheghanehaye_fatima



آه ای ویولِتا
که ناگاه به زیر سایه سار عشق
به روی دیدگان من آشکار می شوی
و زخم قلب شکسته ام را
به این رنج می افزایی
منی که دلم تمنّای تو می کند
و از اشتیاق تو خواهد مرد

آه تو ای ویولِتا
که سیمایی فراسوی انسان داری
آتشی که در جان من افروختی
از الطاف توست
که در تجلی تو باز یافته ام
و در پس آن
روح مرا نیز گداختی
و در ایمن ترین جای قلبم
چه امیدها که خلق نکردی
آن جا که به من لبخند می زدی

آه ، امّا دیگر به من منگر
چون دیگر اعتمادی نخواهی یافت
وقتی چشمان من
خیره به خواسته های عظیم خویش است
که اطراف من زبانه می کشند
چرا که پیش از این
هزاران بانو جای مانده اند
برای لمس دردهایی
که دیگران بر دوش می کشند




#دانته_آلیگیری
#ساناز_داوری