اگر بهجای این قلب شکستهی رنجدیده
ظرافت دختربچهای را داشتم
و پاکی آب را به اندازهی پاکی درونام
که از ایثارهای افسانهگونهی پیشین بهجای مانده میدانستم
خاطرات بیمعنای گذشته را
از تن بیرون میآوردم
و خودم را در تو غرق میکردم
در تویی که مرد من شدهای
من پربارترین قصههای سرزمینام را
که هرگز بهثمر نمینشینند
به تو مدیونام
من
همچو زنبوری که شهدش را
به گلها مدیون است
کلماتام را به تو مدیونام
زیرا که عاشق توأم
عزیزم
پیش از جهنم
پیش از بهشت
حتا پیش از آن که
در میان جسم خاکی ترسانام نهاده شوم
عاشق توأم
عشق من
چه سخت است به سمت تو آمدن
با ارابهی تن
در روزهای تشنهگی
به سمت دهان هزار دلجوی تو آمدن.
#آلدا_مرینی | Alda Merini | ایتالیا، ۲۰۰۹--۱۹۳۱ |
برگردان:
#اعظم_کمالی @asheghanehaue_fatima