ای آنکه به جان این جهانی زنده شرمت بادا چرا چنانی زنده بی‌عشق مباش تا نباشی مرده در عشق بمیر تا بمانی زنده #مولانا - دیوان شمس - رباعیات - رباعی شمارهٔ ۱۶۰۰