🌱 مارتین راس هنرمند استرالیایی در سال 2015 در مرکز فرهنگی کشور کره در انگلستان نمایشگاهی از فرشهای ایرانی برپا کرد که روی آنها با چمنهای سبز پوشیده شده بود، او این مجموعه هنری را در کشورهای متعدد دنیا به نمایش گذاشته است. طبیعت و حیوانات عنصر اصلی کارهای این هنرمند هستند، عناصر غیرمتعارفی که وی آنها را در بافتهای ناهمگون قرار میدهد تا ترجمه تازهای از تعاریف ما از زندگی ارائه کند. چنانکه معمولا کسی انتظار ندارد فرش ایرانی را به جز در مکانهای خاص ببیند، آن هم نه در وضعیتی که دانههای گندم از تار و پودش به بیرون رشد کرده باشند.
هنرمند 40 ساله استرالیایی که در نیویورک زندگی می کند، درباره دلایل استفاده از فرش ایرانی گفته استد:
فرش معنای سیاسی و فرهنگی به عنوان یک عنصر فرهنگی دستساز دارد چرا که یک تغییر در این قطعه، به معنای از بین رفتن آن است. هنگامی که دانه گندمی که کاشتهام، به فرش ایرانی نفوذ میکند؛ ابتدا آن را به چیز جدید و زیبایی بدل میکند ولی با این حال، در نهایت آنها را به عنوان پدیدهای قدیمی و باارزش از بین میبرد.
مارتین راس که در دانشگاه نقاشی خوانده درباره کارش می گوید:
یک هنرمند معمولا روی کارش مسلط است، اگر یک نقاش اشتباهی مرتکب شود، میتواند یک قدم عقب بردارد و از یک قلمموی دیگر استفاده کند، اما در این کار همه چیز از اختیار من خارج است و همین است که خیلی مهم است. اینکه چمنها کجا و چطور رشد میکنند از کنترل من خارج است. فرش ایرانی در اصل کپی از باغ است، درواقع یک باغ است که میتواند حرکت کند. با خودم فکر کردم چطور میتوانم این باغ را زنده کنم؟ با کاشتن چمن روی فرش، این طبیعت را میشود رام کرد. برایم این سوال بود که خاک را زیر یا روی فرش بپاشیم یا اینکه فقط دانههای گندم را آبیاری کنم. اما دانهها بدون خاک رشد کردند و این برایم هیجانانگیز بود و چمن روی زمینه قرمز تیره فرشها، تصویری زیبا و سرسبز به نمایش گذاشت که در حال زوال است.
#هنر@artnatural