#شاعران_اراک « روزگار مگسی »
بعدِ پنجا رو کشیدُم به خیالُم سرکی
دِورِ باغ ملّی یه فال گردو، لبو ، زالزالکی
جای لب تاب و پی اِس فایو و پی اِس فور داشتیم
تیرونی ، طِوقه ی چرخی ، آخِرِش بادبادکی
هَمَه دِل خوش بودیم و عرشا به چشم می دیدیم
با یِه هُل شوتی و یه چَغچَغَه و زنبورکی
رو زِمین چرخِشِ هُل حالِمُنا خوش می کِرد
میونِ قیقِ هوا گردش و چرخ دولکی
عَهد ما کُهنَه و قُنداق و مشمّا مُد بود
پوشک مرسی کجا بود ؟ کی می دید رِو روئکی ؟
با کراتین و مکمّل عضلات بازوم
شدَه بود قدِّ متکّا آمّا خو بادکنکی !
با عی که بچَّه بودُم آمّا هنی یادُم هِس
آسّینای حلقه ای و دامنای پفکی
نُمزَه بازی اُن زَمون رِونق و بازاری داشت ،
تهِ دالون ، بیخِ پَسّو، پَسَلَه پَنُمَکی
از همون رو که آقام مرد و نَنَم مرحوم شد
مگسی می گذرَه روزام و شِوام شِوپرکی
اگه ریشخند ناکنید آمّا مو از بی پولی
گلَه دارُم رفقا اَ دَسِّ دِور فلکی !!
کم مُنا مسخرَه کن در به در نِو کیسَّه
بَرو بمّیر کولَه مرجون ، چُسُنَه ، آتشکی
کرونا ! ویروس سیصد نانویی دس وَردار
تو از عی شوخی و عی قتل و قِضای خرکی !
پُفی و معدَه و رودَه هَمَشون درگیرَن
با کوید نوزَّه ی الکلی ، گاهی اَتَکی
نونِ بهداشتی خریدُم تو مشمّا دیروز
نون ناگو ، کولَه وِلا ، کَرَّه زده یا کپکی
نود و هشت هَمَش سال عِزا بود و بِلا
چه بلاهایی ! هَمَه کَت و کلفت و کلکی !
چرخ گاریم نَمی گردَه تو گل و خرَّه دایی !!
بَفِرست جون سیبیلت یه هف هش تا کمکی !
گمونُم پیرَه زنای فک و فامیل باهم
آش پختن بَرَمون آمّا چینی رِو ، آبکی !
صُبَت از وام یه مِلیونی که می شد از ذوق
خِتِلی می شدم و قِول شما قلقلکی !
قِول می دن رؤسا از سر صُب تا دمِ شِو
از توک پاش تو بَگیر تا نوک فرقش الکی !
مو دلُم لک زدَه چَن وختَه بَرَ مَردایی ،
به وفای کد خدا ، صدق و صفای نمکی !
عهدِ جمشید و فریدون می گوئَن کَنّاسا
هَمَشون رشوَه بگیر بودن و اَ دَّم پولکی !
با عی که پیر شدم آمّا هنی گاگول می شُم
به یه قَنداغی و یه گولزنی و پسّونکی !
میون عی هَمَه بدبختی باد آوردَه
قُربونِ اُن لِو و دِندُن که بَشَه نی لبکی
صُبا یا پس صُبا از اُن پردَه بَفرِس
بَرَیِ دلخوشیمون اوسّا کریم قاصدکی !
با عی شعری که سرودُم به گَمونُم بد نی
هم الان سفت باخورُم اَ دَّسِ سعدی کتکی !!
✍ #محمد_علمدار فروردین ۹۹
@ArakiBass