#مراسم_مذهبی_استان_مرکزی#تعزیه_اراک#قسمت_اول#اراک_محرّم_تعزیه_تعزیه_گردانها
#تعزی_خوانها_عناصر_داستان_شرح_داستان_نسخه_نویسان#ملزومات_تدارکات_امور_مالی_سیاهی_لشگر اگر بخواهیم به این مهم درست بپردازیم بهتر است مقدمه کوچکی در باره این مسئله در سطح کشور داشته باشیم با نگاهی به تاریخ و تمدن این مرز وبوم به خوبی می توان دریافت که کشور ما یکی از کهن ترین و سنتی ترین کشورهای جهان است . طبیعتاًٌ در کشوری با این قدمت تاریخی فرهنگی ، همه
عناصر تشکیل دهنده فرهنگ انسانی در کنار هم و موازی با یکدیگر خلق می شوند البته بالندگی فرهنگی هر ملتی بر مبنای خصوصیات روحی و روانی آن مشخص می گردد .
در زمینه هنر نمایش می توان ادعا نمود که این روحیه در قبل از اسلام به شکلی روشن در میان ایرانیان پیدا شده بود ، همان روحیه حماسی ، مذهبی که در قالب شبیه و حماسه سازی سازی ( کین سیاوش ) خودش را نشان داده بود . این روحیه در بعد از اسلام به دلیل ارادت خاص ایرانیان به اسلام و خاندان اهل بیت ، خود زمینه ساز شکل گیری و تکامل شکلی مقدس از هنری ، بنام تعزیه شد . هنری که ضمن ترکیب با عناصری چون : تعزیه گردان ، تعزیه و نوحه خوان ، دسته گردانی ، موسیقی و ... به صورت یک درام انسانی و مذهبی ساختار خاص خودش را پیدا کرد . پس طبیعی است که تعزیه با محتوائی غنی و فرم و قالبی که در دنیا یگانه است ، نه تنها از جایگاهی ویژه در فرهنگ نمایشی ما برخوردار باشد ، بلکه به عنوان سمبل هنر نمایش ایرانی به جهانیان معرفی شود . عامل اعتقاد ، مذهب و هنر در به وجود آمدن تعزیه بسیار تاثیر داشتند ، لذا باید تعزیه را هنر نمایش ایرانی نام نهاد که در هیچ یک از کشورهای نه تنها همجوار ، بلکه اسلامی نیز نمی توان مشابه آن را سراغ گرفت . زیرا ملیت ، تمدن و مذهب که از ترکیب آنها روح ملی شکل می گیرد ، ذوق هنری و مذهبی را به وجود می آورد . مسئله ماه محرم و شهادت حضرت امام حسین که از دوران صفویه بصورت شبیخ حوانی شکل گرفته تا امروز هم به شیوه های گوناگون ادامه دارد ، یکی از بهترین مفصل ترین و کامل ترین این عزاداری وشبیه خوانی در گذشته در شهر ما"" اراک"" رخ میداده که دارای نشیب و فراز های فراوانی بوده ، کاری بسیار بسیار مشکل، هزینه بر ، با درد سر های بسیار زیاد که جز با مشارکت یک گروه بزرگ امکان پذیر نبوده ، من قصددارم
شرح حال ، وچکونگی اجرای آنرا برای شما دوستانم بنویسم واز هنرمندی و هنر نمائی و قدرت نمایشی همشهریان پر توانم برایتان بگویم که هم یادی کرده باشم از آنان و هم گوشه ای از روابط اجتماعی شهرمان را بیان کرده باشم ، و همکاری ومعاضدت گروهی را تصویر کرده باشم عزاداری ماه محرم دراراک وسیله دو گروه انجام میشده 1- تعزیه داران محلّه قلعه 2- تعزیه داران محلّه حصا ر
1- تعزیه داران محله قلعه
با توجه به رقابت شدید و منازعات و در گیری هائی که این دو محله با هم داشتند، در این ایام این رقابت ها شدت بیشتری داشته است، وهرکدام سعی در بهتر بر گزار کردن مراسم داشته اند ، یکی از درگیری های عمده بر سر ورود به بازار در صبح یا عصر بوده است ، که پس از درگیری های زیاد ، بزرگان دومحله جمع شدند واینگونه توافق کردند: از ششم محرم تا یازدهم محرم به استثنای روز عاشورا صبح ها تعزیه داران محلّه قلعه – عصر ها محله حصار و روز عاشورا برعکس ، اگر بخواهم سختی این کا را مقایسه بکنم با یک پدیده ، مانند ساخت یک فیلم وسریال است همچنانکه در یک سریال به عوامل فیلمنامه ،کارگردان انتخاب بازیگران ،بازیگران ، طراحی صحنه ، مکان فیلم برداری، تدارکات ، امور مالی ، عوامل دیگر نیاز است این کار هم همانطور است منتها بسیار سخت تر چون زنده اجرا میشود ، و شما قادر به تهیه وتدارک همه عوامل نیستید بلکه با محدودیت فراوانی در گیر هستید ، یا هر صحنه آن مانند یک تآتر خیابانی است با این تفاوت که تآتر خیابانی ثابت است و تعزیه خوانی در اراک در حال حرکت اجرا میشد و و دیا لوگ ها میباید دها بار تکرار شود ، سریال امام علی ، یا فیلم مختار را در نظر بگیرید با همان تدارکات و سختی ها.
ادامه دارد...
نوشته استاد محمد رضا صادقی
🆔@markazitourist🆔@ArakiBass