👈🏻 صنایع خلاق ترکیبی از
صنعت و فرهنگ
✍🏻 بخش سوم مصاحبه با سهیل پایدار ـ مصاحبه کننده: سمیه موسوی
🔸 تب کارآفرینی که در ایران شکل گرفت باعث شد که یک سری آن را ربط بدهند به علوم انسانی. اینکه چقدر این ربط پیدا میکند و چگونه خیلی مهم است. و اتفاقا اینجا را بچههای علوم انسانی بهتر میفهمند. وقتی میخواهید دو تا مفهوم از دو تا نظام معرفتی متفاوت را به هم ربط بدهید حتما باید پیش زمینههایشان را بررسی کنید. نمیتوانید خیلی راحت اینها را کنار هم به کار ببرید.
🔸 در
صنعت خاصی مثل فناوری اطلاعات، در بخش نرمافزاریاش، وقتی که تیمها بزرگ شدند، اتفاقی افتاد؛ آنها به این نتیجه رسیدند که روشهای سنتی مدیریت که مثلاً در حوزۀ خودروسازی به کار میرود اینجا جواب نمیدهد. کم کم بر اساس تجربیات و آزمون و خطا به چارچوبهای جدیدی رسیدند تحت عنوان متدولوژی توسعۀ نرمافزار.
🔸 این چارچوب صرفاً یک چارچوب مدیریت پروژه نیست. متدولوژی آن هم خیلی ربطی به بحث متدولوژی در علوم انسانی ندارد، ولی بهشدت در توسعۀ نرم افزار کارایی دارد و هر روز دارد بهتر و بهتر میشود. بر اساس این، تجربیات نوآوری و کارآفرینی هم در فناوری اطلاعات مسیر متفاوتی را طی کردهاست. بر اساس این متدولوژی جدید مفاهیمی مثل شتابدهنده یا استارت آپ شکل گرفت.
🔸 حالا ما که میخواهیم علوم انسانی را کاربردی کنیم، آیا باید عیناً از اتفاقاتی که در فناوری اطلاعات افتاده است در این زمینه استفاده بکنیم؟ مثلاً ما هم باید حتماً شتاب دهنده داشته باشیم یا رویداد استارت آپی؟ اینجاست که من فکر میکنم جواب سؤال با اینکه واضح نیست، ولی یک نه یا بلۀ مطلق هم نیست.
🔸 اگر روش ما الگو برداری یا تقلید صرف باشد میتوانم بگویم به احتمال زیادی شکست میخوریم، چون اصلاً فضا متفاوت است. چون در حوزۀ علوم انسانی یک سری نظریهپردازیها پیش از آن باید شکل بگیرد. نمیتوانیم علوم انسانی را از تئوری جدا بکنیم. در صورتی که در آی تی شاید ما با این مسئله مواجه نباشیم.
#کاربردی_سازی_علوم_انسانی#صنعت #فرهنگ #صنایع_خلاق#سمیه_موسوی@appliedhumanitieshttp://ow.ly/hDFH30eClnD