#جام_حسینی#شربت_معرفتبرای چه و برای که دشت کربلا لاله زار شد؟
تا این سوال را پاسخ نگوییم نمیتوانیم در کوی دین، از کشتگان زندهای باشیم که با خون خود و با دست و زبان خود و قدم استوار خود، یاد حسین را زنده میدارند.
فرهنگ مذهبی، باغچهای است که در آن علفهای هرزه نیز میرویند که دور ساختن آنها، نه تنها لطمهای به باغچه نمیزند بلکه باعث رشد و طراوت گلهای سرخ محمدی میشود.
این فرهنگ در بهترین صورتش جامی است که می توان پیام حسین علیه السلام را در آن ریخت و به دوستداران حسین هدیه کرد.
ولی اگر این جام فرهنگ را از شراب معنی خالی نگه داریم، این جام به تنهایی تشنه ای را سیراب نمیکند.
این همه شور و هیجان که در ایام عاشورا در مردم است نشانه تشنگی است.
و اگر من امروز آبی به این تشنگان نرسانم و با جام تهی از شربت معرفت مشغولشان دارم، شریعه فرات را بر تشنگان کربلا بستهام.
یتیمان شام غریبان ماییم که تشنه و دربدر در این کویر خشک به دنبال کسی هستیم که با جامی از آب صاف معنویت تشنگی ما را فرو نشاند یا ما را به فرات عشق رهبری کند.
اگر تشنه لبان کربلا به دنبال آب بودند، ما آنقدر از آب محروم بودهایم که مزه آن را فراموش کردهایم و هر شوراب تلخی را به جای آب صاف میبلعیم.
#دکتر_مرتضی_الهی_قمشه_اینشان سرخ دلیری، کیهان فرهنگی، سال۱۹، ش ۱۸۸، سال ۱۳۸۱، ص ۳۶ و ۳۷
@apmkadeh