#تجسم_اعمال#صورت_ملکوتیه#فیضی یکی از وجوه نامه
اعمال،
تجسم عمل است.
عمل شکل ملکوتی خودش رامی گیرد. عمل در دنیا یک شکلی دارد....
اعمالی که من انجام می دهم شکل ظاهری آن در این عالم است، عقبه و ملکوتش در عالم دیگر است.
در هر عالمی به شکل خاص خودش در می آید.
در عالم عقل به شکل خاص خودش،
در عالم مثال به شکل خاص خودش .
مثال: بنده دارم غیبت می کنم ،
این ظاهرش است که دارم حرف میزنم، هیچ کار دیگری نمی کنم،
اما این عمل یک صورت ملکوتی دارد.
این صورت ملکوتیه در روز قیامت شکل می گیرد و دیگر آنجا نمی شود حاشا کرد.
دیگر فرقی نمی کند ریزترین کار باشد یا درشترین کار(عمل با صورت ملکوتی اش به هر حال هویدا می شود).
مگر اینکه اینجا آن گناه پاک شده باشد.
یکی دیگر از وجوه
تجسم عمل ...( نه نامه عمل) ؛ این است که انسانها به شکل صورت ملکوتیه خود محشور می شوند.
صورت ملکوتیه یعنی چه؟
یعنی بنده اینجا انسان هستم، ظاهر مرا انسان می بینید، اما آیا باطن من انسان هست یا خیر؟
ممکن است دو، سه تا گناه انجام بدم، اما باطنم تکان نخورده و همان حالت انسانی را دارد، گناه انجام دادم و توبه کردم.
هر گناهی یک صورت ملکوتیه ای دارد، نیش زدن، در مورد دیگری حرف زدن، (دیگران را) ناراحت کردن، توهین کردن، اینها صورت ملکوتی آن مثلا عقرب است.
شهوت صورت ملکوتی اش، خوک است.
مسخره کردن صورت ملکوتی اش، میمون است.
اگر این گناه در من یک بار، دو بار، سه بار، اتفاق بیفتد و توبه کنم ،تمام شده و رفته است.
اما اگر بیش از این باشد، یعنی (
اعمال رذیله برای من) عادی بشود، دیگر صورت ملکوتی من، شکل اصلیش را از دست داده است.
آن وقت من ظاهر انسان دارم ولی صورت ملکوتیم، میمون است.
حشر در روز قیامت با همین صورت ملکوتی است.
پیامبر اکرم(ص) روایتی مطرح کردند که روایت خیلی عجیبی است.
می فرمایند:
یحشر بعض الناس یوم القیامة؛
بعضی از مردم روز قیامت طوری محشور می شوند ،
یحسن عندها القردة و الخنازیر،
که مردم وقتی به آنها نگاه می کنند می گویند: صد رحمت به خوک و خنزیر.
چون یک قسمت از وجودش میمون است، یک قسمت گاو است...
چیزی از انسانیت(با خودش) آن طرف نبرده است.
این یعنی فطرت از بین رفته!
استاد شیخ محمد فیضی
شرح زیارت جامعه کبیره
@apmkadeh