#میثم_تمار#روز_شمارامروز 22 ذیحجه سالروز شهادت میثم تمار است....
ابنزیاد از طرف
#یزید بن معاویه، خلیفۀ اموی (۶۰ـ ۶۴)، مأمور شد میثم را که مردی حاضر جواب، خطیبی توانا و شجاع و شخصیتی بارز در میان دشمنان حکومت
#اموی بود، دستگیر کرده و به دار بیاویزد.
در پی آن، میثم در سال 60 هجری پس از انجام عمره، هنگامی که از مکه به سوی
#کوفه بازمیگشت، در قادسیه به دست مأموران
#ابن_زیاد دستگیر شد.
هنگامی که او را در مجلس عبیدالله بن زیاد حاضر کردند، عبیدالله به او گفت:
یا از
#علی بیزاری میجویی و از بدی هایش میگویی و به
#عثمان ابراز دوستی میکنی و یا این دستها و پاهایت را قطع و تو را مصلوب میکنم.
در این لحظه میثم به گریه میافتد.
عبیدالله بن زیاد به او میگوید:
از سخنی به گریه افتادهای که هنوز عملی نشده؟!
میثم پاسخ میدهد:
والله که نه از این سخن میگریم و نه از عملی شدن آن؛
بلکه از این میگریم که (سالها پیش) سید و مولایم این (تصمیم تو) را به من خبر داد.
عبیدالله بن زیاد میگوید:
مگر او به تو چه گفته بود؟
میثم پاسخ میدهد:
روزی به در خانه او (یعنی امام علی) آمدم.
اهل خانه به من گفتند:
باور کن که او خوابیده است.
من صدا زدم:
بیدار شو. ای به خواب رفته! والله که محاسنت از خون سرت رنگین خواهد شد.
حضرت از خواب بیدار شد و فرمود: راست میگویی و تو (نیز بدان که) والله، دستها و پاها و زبانت قطع شود و مصلوب شوی.
من گفتم: چه کسی با من چنین میکند ای
#امیر_المومنین ؟!
حضرت فرمود:
آن گستاخِ زنا زاده، آن پسرِ کنیزِ زناکار، عبیدالله بن زیاد تو را دستگیر (و با تو چنین میکند).
به دنبال این سخن میثم، عبیدالله بن زیاد گفت:
والله که دستها و پاهایت را قطع میکنم، ولی زبانت را رها میکنم تا تو و مولایت را تکذیب کرده باشم.
آنگاه به فرمان او دستها و پاهای میثم را قطع میکنند و سپس او را به بیرون دار الاماره برده و او را کنار خانۀ عَمروبن حُرَیث(رئیس پلیس کوفه) مصلوب میکنند.
در همان حال، میثم تمّار شروع به گفتن فضائل مولا علی و اهل بیت علیهم السلام برای مردم کوفه کرده و آنان را برای یاری امام حسین ترقیب میکند.
#عمرو_بن_حریث به عبیدالله
ابن زیاد خبر میدهد که اگر سخنان میثم ادامه پیدا کند بیم شورش مردم کوفه بر علیه
ابنزیاد زیاد خواهد بود.
ابن زیاد، از بیم رسوایی، دستور داد بر دهان میثم
#لجام نهند.
گفته شده است او نخستین فردی بود که در اسلام بر دهانش لجام نهاده شد
#ابن_ابی_الحدید، نوشته است یک روز پس از آنکه میثم برضد
#بنی_امیه و به نفع بنی هاشم بر سر دار سخن گفت، به دهانش لجام زدند، دهان و بینیاش خون ریزی نمود و روز سوم از زخم خنجری که به پهلویش زده بودند شهید شد.
شهادت میثم تمّار در 22 ذیحجۀ سال 60، ده روز پیش از ورود
#امام_حسین به عراق، روی داد.
@apmkadeh______________
منابع:
الارشاد، شیخ مفید، جلد 1، صفحه 304 به بعد
شرح نهج البلاغه،
ابن ابی الحديد، جلد 2 صفحه 293
مدخل میثم تمار، دانشنامه جهان اسلام، تالیف: خدیجه سهرابزاده و محمد اصغرینژاد.
و...
_______________
@apmkadeh