برای من حس یه جعبه موزیکال رو میده ، جعبه ای خاص و نسبتا بزرگ . روی جعبه اش با دقت و ظرافت خاصی چوب ها منبت و نگین کاری شدن ، اون جعبه موزیکال روی طاقچه عتیقه فروشی شهر کنار چند شمعدون نقره و آینه قدیمی گذاشته شده ، جعبه خاص و قشنگی هست اما اون چیزی که درون اون نهفته شده از هر چیزی چشم گیر تره ، دخترکی زیبا که با وقار می رقصه . فقط کافیه اون جعبه رو باز کنی که تا مجذوب اون جعبه بشی ، هنگام باز شدن جعبه موزیکال آهنگی آروم و ملایم شروع به نواختن می‌کنه که حس تسلی بخشی رو به آدم میده انگار که هر نت با هر بار به گوش رسیده شدن دلیلی برای تپیدن قلب هست و با دیدن دخترک دیگه خودت رو درون عتیقه فروشی پیدا نمیکنی بلکه خودت رو درون یک تاتر بزرگ در حال تماشای نمایش دخترک میبینی و ذوق و خوشحالی خاصی روی صورتت نمایان میشه از اینکه افتخار دیدن چنین چیزی رو داشتی . این جعبه فروشی نیست چون یادگاری عزیزی برای صاحب اونجا هست و فروشنده اون رو روی طاقچه و در معرض دید گذاشته تا اون حس زیبا رو با بقیه شریک بشه .