انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم

محتَسب آن مرد را می‌زد بِزُور
مَست گفت ای محتسب کم کن تو شُور

زانکه  گر نانِ حَرام این جایگاه
مستی آوردی و افکندی ز راه،

بودیی تو مست‌تر از من بَسی
لیک آن مستی نمی‌بیند کسی

در جفای من مَرو زین بیش نیز
داد بِستان اندکی از خویش نیز

#عطار_نیشابوری
#منطق_الطیر
#ادبیات_عرفانی

🖌به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی

📚سخن، ۱۳۸۵، ص ۳۷۱

https://t.center/anjoman_adabiyat_uni_of_Qom