#درسگفتار کتاب «رویا، استعاره و زبان دین» (۸) #امیر_مازیار در این جلسه ،که جلسه پایانی این دوره بود، در باب این موضوع بحث کردم که اگر متن دینی را متنی استعاری بدانیم چگونه می‌توانیم به مواجهه با دو مساله دشوار حجیت معرفتی و وثاقت تاریخی قرآن برویم. مساله حجیت معرفتی قرآن در رویکردی که گزاره‌های قرآنی را از سنخ گزاره‌هایی علمی و فلسفی می‌داند با این تفاوت که از طریق وحی منتقل شده‌اند به مشکلات حل‌ناپذیر دچار است اما با استعاری دیدن متن راه برون‌رفتی از این مشکلات ممکن می‌شود. در اینجا متن قرآن متنی همچون متون ماندگار ادبی و هنری است . ما به همان طریق که شاهنامه یا مثنوی را معتبر می‌یابیم می‌توانیم با متن دینی هم مواجه شویم و به همان شکل آن را بیازماییم. مساله وثاقت تاریخی هم در اینجا همین حکم را دارد. همان مواجهه‌ای که در تاریخ با متونی همچون متون هومر، فردوسی، مولوی ،خیام یا حافظ انجام گرفته در اینجا هم می‌تواند به کار بسته‌شود. ما در اینجا با خود متن و اثر آن مواجهیم و یگانه ملاک اعتبار آن آن است که این متن " خود ببوید." دوشنبه اول جولای 2024 @amirmaziar1