•
کدام شاعر؟ مظفری یا مقصودی؟در چندهفتهی اخیر (از سالمرگ به
#محمدولی_مظفری به اینطرف) دوستان زیادی لطف داشتند و از من دربارهی هویت شاعر این چاردانهی معروف و محبوب گیلکی پرسیدهاند:
دوباره آسمانه دیل پورا بو
سیا ابرانه جیر مهتاب کورابو
ستاره دانه دانه رو بیگیفته
عحب ایمشب بساط غم جورا بو
خب! تا همین حوالی (با ارجاع به اجرای
#فریدون_پوررضا از این دوبیتی در سریال پس از باران و درج نام
#محمدولی_ظفری در شناختنامه مجموعه به عنوان شاعر) در همهی منابع از ایشان به عنوان شاعر این شعر یاد میشد (گو اینکه این دوبیتی در مجموعه آثار مکتوب مظفری نیامده است). حالا اما به خصوص پس از فقدان
#سیروس_مقصودی عزیز (معلم و هنرمند تازه درگذشتهی
#انزلی چی) برخی با ذکر روایتهایی شفاهی او را به عنوان خالق اثر معرفی میکنند.
حالا با این تفاصیل و معطوف به آن پرسشها من هم نظرم را مینویسم:
اول اینکه؛ بله. من هم سالها پیش در جریان ثبت خاطرات شفاهی جناب
مقصودی در دوران عضویت در انجمن شهر بندرپهلوی (در دههی ۵۰) چنین ادعایی را شنیدم. البته که سندی ندیدم.
و دیگر:
همانطور که ذکرش رفت اکثر مخاطبین ادب و موسیقی گیلان، اولبار این چاردانه را در دههی هشتاد با صدای
#پوررضا در تلویزیون سراسری شنیدند. اما بسیاری این را نمیدانند که از این دوبیتی پیشتر در اواخر دههی پنجاه به صورت آواز در مطلع ترانهی حماسی و معروف "بیامیرزا تی شال می کمر دود" استفاده شده است. یعنی چندین سال قبل از اجرای پوررضا.
نکته اینکه خالقان این ترانه یعنی
#عبدالله_ملت_پرست و
#علیرضا_شوریده (به ترتیب آهنگساز و نوازنده، و خواننده) هر دو انزلیچی و از دوستان همشهری و هنری
سیروس مقصودی بودهاند. اساسن گویی این شعر هم در همان نشستهای دوستانهی هنری خوانده و شنیده و برای استفاده در ساختهی جاودانهی ملتپرست گزینش شده. باری!
نتیجه: با آنکه من هم مرحوم
مقصودیِ نازنین را در عرصهی شاعری در قوارهی محمدولی مظفری نمیدانم، اما انتساب آن دوبیتی به ایشان را با توجه به موارد پیشگفته و هم ادبیات به کارگرفتهشده در آن که به گویش غرب گیلان نزدیک است، معقول میبینم.
والله اعلم...
#روزانه@aminhaghrah