۲. گوینده تو آینده ممکنه به گذشته نگاه کنه و داستانی از زندگیش بسازه که ساده‌تره و به این انتخاب، معنایی بیشتر از اون چیزی که در واقعیت داره، بده. می‌تونیم اینطوری در نظر بگیریم که خودمون با تفسیر انتخاب‌هامون چه معنایی داریم به زندگیمون می‌دیم. ۳. مهم نیست آیا انتخاب گوینده واقعا «تمام تفاوت‌ها رو ایجاد کرده» یا نه، بلکه مهم‌تر اینه که باور داشته باشه که اینطوری بوده. گوینده به زندگیش با خلق معنا، اون هم جایی که ممکنه هیچ معنایی وجود نداشته باشه، ارزش می‌بخشه؛ اما این فرآیند خلق معنا رو نه به‌عنوان تقلب، بلکه به‌عنوان بخشی از انسان بودن به تصویر می‌کشه. تو شعر راه‌حلی برای این پرسش که معنای انتخاب گوینده چیه به ما ارائه نمی‌ده، بلکه به نوعی تجسم خود سوال می‌شه. بهمون اجازه می‌ده تا به معماهای ذاتی تو برداشتمون از زندگی فکر کنیم.