آشفته نويسي هاي گاهگاهي من

چرا کرج فقط یک مدنی دارد ؟چرا مدنی فقط یک‌ اتاق سوانح دارد؟ چرا رفیق های زورآبادیمان دعوا کردنشان چند فاز دارد؟ همه ی اینها به کنار ! چرا آدم اینقدر پهنا دارد!
این چراها پشت هم وبسرعت لابلای چهار قُل هایی که میخوانم میایند توی ذهنم .تا جا میشود چسبیده ام به دیوار، کل سوانح چهل و دو سه متر است و ما هنوز پانسمان چاقو خورده اینوری ها را کامل نکرده ایم که قمه خورده ی آنوری ها را میاورند . چشم توو چشم که میشوند انگار پیر لوییجی کولینا سوت شروع نیمه دوم را زده باشد، برانکاردها لنگشان در چشم بهم زدنی میرود هوا، وسایل پانسمان به پرواز در میایند و ترالی ها بهم لولیده میشوند و بیشترین واژه ای که شنیده میشود ناموس است ...تجربه ی من میگوید ناموس در این مواقع بیشتر یک قافیه به درد بخور است تا یک مفهوم فلسفی !
صحنه های کشتی کج یا هر چیز دیگری را تصور کنید دو آدم که رویهم دویست و‌پنجاه شصت کیلو وزن دارند و صدتا اژدها و مار و پلنگ روی تن شان تتو کرده اند و تمام صورتشان خون است در یک اتاق چهل و‌چند متری به هم حمله میکنند . به اینها یک پزشک که تا نصفه رفته ست توی دیوار ، دو یا سه دانشجو که شده اند رنگ گچ و عنقریب آسیستول بشوند اضافه کنید بعلاوه یک پرستار که با حرکت چشم قیچی و پنس و سایر اقلام را تعقیب و‌جانمایی میکند که هزینه گم شدن احتمالی شان بر گردن فیش حقوقی اش میباشد.
غدد درون ریز همه کار خودشان را کنار گذاشته اند و ادرنالین ترشح میکنند ، ادرنالین هورمون "جانت را بردار و در برو "است سایر ترشحات هورمونی تا اطلاع ثانوی هیچ کاره اند .
چقدر طول میکشد تا فریبرز که چیف یا ارشد اساتید زوراباد است برسد ، نمیدانم! قبلا چند بار زیارتش کرده ام ! پهنا و عرض و ارتفاعش یکی است با دو فرمان از درهای معمولی رد میشود و آداب و‌مناسک خاص خودش را دارد.فریبرز ‌یکیشان را میچسباند سینه دیوار و آن یکی را ضد شورشها میرسند و میخوابانند روی زمین...
خودم را تا جا دارد باریک میکنم و از لابلای بازوهای خالکوبی شده و هیکلهای خونمالی شده و شلوارکهای مشکی کونگ فویی میکشم بیرون .
همکاران داخل ایستگاه پرستاری پشت به پشت هم جمع شده اند . یکی شان میگوید:دکتر !! خوبی دکتر ؟
اینکه هنوز کبد و طحالم سرجای اولشان هستند و از جاییم خون فواره نمی زند ! یعنی خوبم؟؟ نه خوب نیستم! یعنی همکارانمان در اورژانس که بهشان تیراندازی میشود ! هم خوب نیستند ! همکارانمان که بصورت روتین مورد خشونت های کلامی و اخیرا فیزیکی هم قرار میگیرند آنها هم خوب نیستند . خوب بودن که فقط شیفت را زنده و سالم به نفر بعد تحویل دادن نیست ....

علی طاهری نیا - پزشک فروردین ۱۴۰۳

#خشونت_بیمارستان_لالی
#خشونت_اورژانس
#تیراندازی_امبولانس_اورژانس
#اورژانس_پیش_بیمارستانی

https://t.center/alitaheriniya

شماها آدم نیستید ! ما را میگوید و چند جمله ی کوتاه و بی سر و ته هم میزند تنگش و آخرش میگوید آآآخ مردممم. میگوید سنگ کلیه دارد و فقط به مورفین جواب میدهد و یک خط در میان شبها میاید اورژانس. چند شب پیش بچه ها بهش گفته اند مورفین نداریم و علاج بی مورفینی شیاف است ،و او هم اورژانس را گذاشته روی سرش که شماها حقوق میگیرید و شیاف را ... .اینجایش را مطمین نیستم ولی لابد مثل ادمهای توی رسانه یک همچین چیزهایی باید گفته باشد.
اقایی که کت شلوار نصف شبش آدم را یاد سفیر مجارستان دراتحاد جماهیر شوروی میاندازد میاید جلوی ایستگاه پرستاری و بعد از یک سرفه کوتاه میگوید: چرا رسیدگی نمی کنید من خودم دکترم و ایشان قطعا آپانتیس دارند . میخورد دکترای نمیدانم چه از دانشگاه آزاد واحدمراداباد داشته باشد میگویم: آقا!! آپانتیس نیست و اپاندیسه،و اون چیزی که مشکله اپاندیسیته! وگرنه اپاندیس را که همه دارند.
نگاه عاقل اندر دکتری میکند و زمین بازی را عوض میکند و میگوید :سرم مریض من تمام شده و نزدیکه هوا بکشه زود باشید!!.. حسش نیست بگویم اقا هوا کشیدن و امپول هوا اختراع اهالی سیاست است و به پزشکی ربط ندارد! لذا به مهدی که کارش هواگیری است اشاره میکنم که برود هوایش را بگیرد ، هوای سرم را میگویم ...
رفیق سنگ کلیه دارمان ارام شده اما اقای کت شلواری ول کن نیست! دوباره میاید جلوی استیشن و این بار جوری که مجبور بشوم باهاش چشم توو چشم بشوم صدایش را بلندتر میکند و میگوید : توالت تان کجاست ؟ میگویم : قربان! اولاً توالت ما نیست و مال بیمارستانه و قباله بیمارستان هم به اسم وزارت فخیمه ی بهداشته و‌در ثانی بزرگوار اون گوشه ست اگر امری دارید بفرمایید همانجا ...
تااستاد مثانه تازه کننداز فرصت استفاده میکنم میروم سراغ بیمار جدیدمان که اتفاقا حالش خوب نیست و همراهی هم ندارد که از قبل علت خشکی دریاچه ارومیه و نوسان قیمت ارز و خراب شدن سیب زمینی های کشاورزان همدان را کادر درمان بداند ....

علی طاهری نیا - پزشک

#خشونت_اورژانس
#کتک_خوردن_رزیدنت
#چاقو_خوردن_




https://t.center/alitaheriniya

اگر زمانه عوض نشده نبود و اگر مدارس پسرانه تنازع برای بقا داشت هیچ رامتین ی آنقدر زنده نمی ماند که کارش به قمه کشی برسد ..
همینطور که لیدوکایین را داخل سرنگ میکشم میگویم : مشتریمون هستی ! همه جات رنگ داره! آثار بخیه های قبلی روی سر و گردنش را میگویم .
با یک حالت خاصی میگوید : اره دکتر جون! و بعد با یک حالت خاص تری میگوید : امپول؟ نزن دکترررر !
میگویم :پسر جان بی حسیه!
میگوید: نمیخااام .
این نمیخاام را یکجوری از ته دل میگوید که رفیقش که پهنایی یک و نیم برابر رامتین دارد ورود میکند :دکتر نزن.
: چه جوری بی حس ش کنم؟

سوالم را با سوال جواب میدهد .
: شما خودت از آمپول نمیترسی ؟ این را به من میگوید .
میگویم: چرا! از آمپول میترسم ولی از قمه،از ترکیب شلوارک با رکابی ، از آدمی که نصف شب کت شلوار میپوشد ،از کج شدن برج میلاد و از سوراخ شدن لایه اوزون و چند چیز دیگر هم میترسم . واکنش ندارد گیرنده ها خاموش است .
هنوز نوک سوزن پوست آقای رامتین جان را کامل لمس نکرده که محکم پشت دستش رو میکوبد وسط شکم آقای دکتر که شخص بنده باشم .معده ، انتهای اثنی عشر ، ته اوزالمعده و اواسط حالب و کلیه چپم همه با هم میکویند: اخخ

دستکش را درمیاورم و از اتاق میایم بیرون . رفیق پهن و دراز رامتین داد میزند : کجا میری !وظیفه ت رو انجام بده!
بدون اینکه سرم را برگردانم میگویم : اول به جناب جکی جان بفرمایید اروم باشن بتونم بی حسشون کنم !
میگوید : حق داره خوو !درد داره ! میفهمی ؟؟ تو هم بیا وظیفه ت ه ....

درست که شلوارک داشت ، درست که همه بدنش خالکوبی بود، درست که تمام عمرش را زیر دمبل و میل گذرانده بود ودرست که فیلسوف نبود ولی چیزی که گفت و دسته بندیی که کرد چند قدم از جناب ژان پل سارتر و بقیه جلوتر و شفاف تر بود .
نوبت بیمارستان که میشود یک عده همیشه حق دارند حتی اگر قمه بکشند حتی اگر فحش بدهند وحتی اگر هر کاری دلشان خواست بکنند ...حق شان ه .
و یک عده هم همیشه وظیفه دارند چه معده شان درد بگیرد چه دوازده شان قولنج بکند و چه همراه بیمار قمه خورده اسم و فامیل تمام قوم وخویش شان را ردیف کند باید کارشان را بکنند وظیفه شان ه ...


علی طاهری نیا - متخصص پزشکی اورژانس

#خشونت
#کادر_درمان
#علی_طاهری_نیا


https://t.center/alitaheriniya