كانال اطلاع‌رسانی علی نجفی

💠💠💠 یادداشت #علی_نجفی نماینده شهرستان بابل با عنوان: #خودکشی، مرگی به دست خود یا جامعه!

▫️در روزهایی که جامعه شناس بزرگ، امیل دورکیم به تحقیق در مورد خودکشی مشغول بود، شاید کمتر کسی تصور می کرد روزی آمار خودکشی تا اين حد نگران کننده شود.
چهار خبر خودکشی در کمتر از یک هفته به تیتر اخبار شبکه های اجتماعی تبدیل شد و متاسفانه در دو مورد منجر به مرگ دو جوان همشهری گرديد. اخبار مشابه در سراسر كشور كم نيستند.
این خبرهای تلخ تلنگری هستند تا ما خفتگان در روزمرگی به خود آئیم و بدانیم این فجایع موضوعاتی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت.
از دلایل خودکشی آنها چیزی نمی دانم و از سرنوشت شخصی شان بی خبرم، اما می توان فهمید در شهری که در یک بازه زمانی کوتاه چهار اقدام به خودکشی به تیتر اخبار تبدیل می شود، شاید هم زمان انسانهای بیشتری در حال ترسیم نقشه مرگ خویش باشند و منتظر فرصتی برای اجرای آن.

برخی روانشناسان اهدافی را برای خودکشی تعریف می کنند که مهمترین آن دعوت یا خطاب، تقاضای کمک و حمایت و واکنش در مقابل یک فاجعه و مصیبت است.
براستی جوانانی که دست به خودکشی می زنند در آخرین لحظات زندگی شان به چه فکر می کنند و با مرگشان در مقابل کدام فاجعه یا مصیبت از ما تقاضای کمک دارند؟

آیا #نظام_آموزشی ما راهکاری برای پیشگیری دارد؟ آيا فرهنگ لازم برای استفاده از شبكه های مجازی، وجود دارد؟ آيا بازی های رايانه ای مشكوك و مخرب تحت كنترل و مراقبت هستند؟ آموزش و پرورش خانه دوم کودکان ماست، آیا از آنان شهروندانی مسئولیت پذیر، اجتماعی و توانمند می سازد تا به هویت خود شکل دهند؟

سهم #مدیران_فرهنگی در این مرگ های تلخ کجاست؟
جامعه ای که در آن #شادی های جمعی کم است و آمار #افسردگی رو به افزایش است، آیا مدیران فرهنگی اش به روزمرگی و ارائه گزارش عملکردهای تکراری دچار شده اند یا برنامه ای علمی و اجرایی برای مقابله با بحران های اجتماعی در دست دارند؟

و اما سهم ما #نمایندگان از تلخی ها به چه میزان است؟
نماینده باید نمایاننده دردهای جامعه اش باشد. نماینده یک قدرت ملی است و باید از این قدرت ملی در جهت توسعه حوزه انتخابیه اش استفاده کند.

فاجعه زمانی رخ می دهد که یک نماینده دچار روزمرگی شود. به کارهای کوچک عادت کند و موج سوار مشکلات مردم شود .
وقتی #روزمرگی و #تبلیغات آفت همه شود، اینگونه می شود که در شهری چهار خودکشی در یک هفته اتفاق می افتد اما گویی هیچ كسی احساس گناه نمی کند.
من نام این مرگ ها را خودکشی نمی گذارم. خودکشی کلمه ایست برای فرار ما از بار مسئولیت. آنها را بی مسئولیتی و روزمرگی ما می کشد!
ما که نتوانستیم فرصت های برابر برای داشتن زندگی شادتر فراهم کنیم.
خدایا یاریمان کن تا اسیر روزمرگی و مردم فریبی نشویم و با استفاده از نخبگان و اندیشمندان این دیار بر این دردها با نگاهی علمی فائق آییم و قدمی هرچند اندک در این مسیر برداریم .

🗓 اول آبان 1396

🆔 @alinajafikhoshroudi