شعر ، ادبیات و زندگی

هر نوع تغییر اجتماعی و سیاسیِ پیشِ رو در جامعه‌ی ایرانی به دست دو نیروی عظیم اتفاق خواهد افتاد: زنان و کارگران.
این دو، نیروهای پیشرو برای ایجاد تغییر در وضع موجود و مبارزه با نابرابری‌ها هستند.

زنان:
از همان روزهای بعد از انقلاب، بعد از اجباری شدنِ حجاب برای زنان، فعالینِ زن و حتی زنانِ عادی برای نه گفتن به حجاب اجباری و مبارزه با شئون و نمودهای مردسالارانه‌ی جامعه و دفاع از حقوقِ پایمال شده‌ی خود، به عنوانِ نیمی از مردمِ جامعه، تلاش و مبارزه کرده و هزینه‌های سنگینی داده‌اند. در روزهای اخیر و بعد از حرکتِ انقلابی، جسورانه و ساختارشکنانه‌ی ویدا موحد، اولین #دختر_انقلاب، حرکتِ اعتراضیِ زنان سمت و سویی دیگر یافته است. در سال‌های اخیر نمونه‌های زیادی را می‌توان آورد که زنان جسورانه پوسته و ساختارِ موجود را شکسته و بدونِ هراس از هزینه دادن، در تلاش هستند تا خود را از سرکوبی تاریخی بیرون بکشند. همین زنان و دخترانِ انقلاب با وقوف به خطرات و برخوردهای فقهی، انتظامی و قضایی، هر روز در خیابان‌ها تکثیر می‌شوند. در آخرین مورد از این تلاش‌ها، مامورِ گستاخِ پلیس بعد از پرتاب کردنِ یکی از زنان خیابان انقلاب از روی جعبه‌ی مخابرات، که با برداشتنِ روسری از سرش به حجاب اجباری معترض بود، بعد از شنیده شدن صدای ناله‌ی زن، رو به مردم کرده و این جمله را به زبان می‌آورد: «هر کی خایه داره بیاد جلو!» به قولِ رفیقی، هیچ جمله‌ای بهتر از این نمی‌توانست منطقِ فرهنگی حاکم را که بر مبنای سکسیسم و آلت‌انگاریِ قدرت است، روشن کند.
حالا جریانی شروع شده است که در میانِ دیگر حرکت‌های اعتراضی، راهش را ادامه می‌دهد و به سختی بتوان مانع از آن شد و به عقب بازگرداند. مردم، تاریخاً راه خود را خواهند رفت.


کارگران:
کارگرانی که همیشه تحت ستم بوده‌اند، یا از ترس اخراج و بیکاری سکوت کرده و تن به بهره‌کشی داده‌اند، یا هر وقت برای برون رفت از وضعیت، دست به اعتراض زده‌اند توسط کارفرما، پلیس و سیستم قضایی سرکوب و متحمل هزینه شده‌اند. هر چند در این میان، خودِ قوانین کار نیز حالت خودسرکوبگری برای کارگران دارد.
اما آنچه در سال‌های اخیر اتفاق افتاده، خیزش قابل توجه نیروهای کار بوده است. کارگران این را به خوبی یادگرفته‌اند که حق گرفتنی‌ست، نه دادنی. پس برای دستیابی به حداقل‌های حقوق خود، نباید سکوت کنند. چنانچه در سال ۹۵ نزدیک به هزار اعتصاب کارگری در سرتاسر ایران صورت گرفته است. از آن‌جایی که کارگران از حق داشتن سندیکا و تشکل‌های مستقل کارگری محروم هستند، این اعتصابات، به صورتِ خودسازمان‌ده و خودجوش بوده و پیوسته در حال تکثیر و پیشروی‌ست. هر چه سرمایه‌داری هار تر و کارفرما ستمکارتر می‌شود، کارگران نیز آگاه‌تر و جسورتر می‌شوند. نمونه‌های قابل توجه، اعتصابات کارگران نیشکر هفت تپه، آذرآب و هپکو اراک است که منجر به مداخله‌ی پلیس، تعطیلی واحدها و برخورد با کارفرمایان شده است. هر چند کارگران، زیر نفوذِ قدرتِ کارفرما و برخورد پلیس سرکوب و متحمل هزینه شده‌اند، اما فصل جدیدی در جنبش کارگری را رقم زده‌اند.
در آخرین مورد از حرکت‌های اعتراضی، دیروز کارگرانِ گروه ملی فولاد اهواز با تسخیرِ صفوف نماز جمعه، با شعارِ تاریخی و سراسر نیش و زهر و کنایه‌ی «مرگ بر کارگر، درود بر ستمگر» اعتراض خود را به گوش همگان رساندند.
سال گذشته نیز کارگرانِ واحد صنعتی‌ـ‌تولیدی المهدی، با حضور در نمازجمعه‌ی بندرعباس در اعتراض به وضعیت حقوق و معاشِ خود، حرکت مشابهی را انجام داده بودند که امام جمعه‌ی بندرعباس گفته بود بروید بیرون و من را وارد ماجرا نکنید.
بیش از ۱۵ میلیون کارگر و حدود ۵۰ میلیون نفر زیست کارگری دارند. هیچ نیرویی در برابر توانِ بالقوه‌ی این طبقه‌ی عظیم برای تغییر و بهبودِ وضعیتِ زیسته‌ی خود، یارای مقاومت ندارد.

#امیر_چمنی
@alahiaryparviz38

‍ (https://attach.fahares.com/I+F8/+98hYBJ2aEtDUXTJQ==)

🔴📣🔴بیانیه ندای زنان ایران در باره اعتراضات #دختران_انقلاب

در اوایل دی ماه گذشته زن جوانی به نام #ویدا_موحد که به #دختر_خیابان_انقلاب معروف شد فصل جدیدی از اعتراضات زنان را در ایران آغاز کرد. وی در خیابان انقلاب به بلندایی ایستاد تا ولوله رهگذران را زیر پا گذارد، حجاب را از سر گرفته و به چوبی می‌بندد و با صلابتی خیره کننده در هوا به اهتزاز در می‌آورد و در این حرکت نمادین تصویری از سالها فشار بر زنان را به رخ میکشد.

حجابی که در هوا چرخ داده می شود، سالها ستم بر زنان در قوانین و عرف و فرهنگ را به زیرخود پنهان کرده بود و انسان بودن زنان را به زیر کشیده و مجال اختیار را از آنان ربوده بود، و اینک تمام دردها و رنج های زنان است که برسرچوبی به دست #دختر_انقلاب، بر بلندای شهر به باد گرفته شد و او حجاب را نه تنها از سرش که از پیکره ی تمام مصائب زنان در مناسباتی به غایت ضد زن بر میداشت.
مناسباتی که زن را در تفکیک جنسیتی در نداشتن حق ورود به استادیوم ها در نداشتن حق سفر درنداشتن حق حضانت فرزندش و هزاران حقوق انسانی دیگر تحقیر کرده بود.
زنانی که در زیر پاهای سهمگین خشونت و ضدیت با زنان برای بودن ، زیستن و نفس کشیدن جنگیده اند و دختر خیابان انقلاب آنچنان غرور آفرین و با نگاه خیره کننده اش به افق پیش رویش نوید دنیایی را می داد که خبری از تبعیض علیه زنان در آن نمی باشد. اعتراض دختر خیابان انقلاب فریاد برای تثبیت هویت انسانی زنان بود
دختر خیابان انقلاب دستگیر شد و بعد از مدتی بیخبری تحت فشار افکار عمومی آزاد شد و این بار دختری دیگر پای در جای ویدا می ایستد و ادامه دار بودن اعتراض را به ثبت میرساند و در کمتر از چند روز دهها تصویر از دختران انقلاب خیابانهای شهر تهران را تسخیر میکند و به سرعت به شهر های دیگر تکثیر می شود و این نشان از موجی بی گسست از اعتراضی دارد که دیگر مجالی برای تحمل نمی‌بیند و عزم جزم دارد تا به چندین دهه نا دیده گرفتن نیمی از مردمان این سرزمین پایان دهد و به دنبال آن شاهد حمایت مردان جامعه تحت عنوان #پسران_انقلاب شدیم
هرچند در اخبار انتشار یافته خبر از دستگیری تعدادی از دختران انقلاب داده شده است
اما بی گماان این موج سر باز ایستادن ندارد همچنان که زنان در چندین دهه گذشته ثابت کرده اند تهدید وشلاق زندان قادر نبوده اراده جمعی زنان را برای کسب حقوق انسانی و برابر در هم بشکند و این حقیقتی است که زنان از ابتدای تحمیل قوانین ضد زن تا به امروز بر آن پای فشرده اند و امروز با عروج دختران انقلاب و به اهتزاز در آوردن چوبه ی حجاب در باد،سالها تبعیض و نابرابری را به پایان خواهند رساند.
۱۴بهمن۹۶
ندای زنان ایران
@alahiaryparviz38