اخبار روز ایران

🖌 #قطعنامه_پایانی_تجمع_سراسری #شورای_هماهنگی_تشکل‌های_صنفی_فرهنگیان_ایران،
پنج‌شنبه بیست و ششم خرداد هزار و چهارصد و یک

به‌نام خداوند جان و خرد

همکاران فرهیخته، مردم آگاه ایران، اولیای محترم دانش آموزان!

کم‌تر از یک سال پیش، وعده‌هایی پر رنگ و لعاب، از زبان رییس‌جمهور محترم از تلویزیون پخش شد:
_ معیشت مردم به مذاکرات هسته‌ای گره نخواهد خورد.
_ در اقتصاد رشد پنج درصدی خواهیم داشت.
_ سالانه یک میلیون شغل و یک میلیون واحد مسکونی ایجاد خواهد شد.
_ نرخ بیکاری کاهش خواهد یافت
_ فقر مطلق به سرعت ریشه‌کن خواهد شد.

طولی نکشید که وعده‌ها فراموش و مشخص شد که سیاست «جراحی اقتصادی»، ادامه‌ی سیاست‌ِ دولت‌های پیشین است و به جای کاهش شکاف طبقاتی و فقر، سفره ما معلمان و سایر دست‌مزدبگیران را هدف گرفته‌است، به‌گونه‌ای که طبقه‌ی متوسط را با سرعتی وصف ناشدنی، به زیر خط فقر کشانده‌اند.

در چنین شرایطی، کارمند، کارگر، معلم _شاغل و بازنشسته_ توان مقابله با تورم لجام‌گسیخته را از دست داده و هر روز قدرت خریدشان کم‌تر و به‌تبع سفره‌شان کوچک‌تر می‌شود و به‌ناچار، مطالبات خود را از طریق تجمعات اعتراضی و با فریاد دادخواهی و حق‌طلبی در کف خیابان طلب می‌کنند.

جای تاسف است که، کاربه‌دستان، به‌جای شنیدنِ فریاد اعتراضِ مردم بەستوە‌آمدە، با خشونت ورزی‌تمام با آن‌ها مقابله می‌کند. گویی هنوز باور نمی‌کنند که مردم، از #فقر و #فرق، به ستوه‌ آمده‌اند.

در حوزه‌ی آموزش و پرورش، علاوه بر کاهشِ چشمگیر سهم آموزش و پرورش از درآمد ناخالص ملی، اصل سی‌ام قانون اساسی را زیر پا گذاشته‌ و حقوق سیزده میلیون دانش‌آموز را تضییع نموده‌اند.

چهارده‌سال از تصویب قانون مدیریت خدمات کشوری می‌گذرد، همسان‌سازی حقوق بازنشستگان به انحای مختلف اجرا نمی‌شود، قانون رتبە‌بندی شاغلان گویی هیچ‌گاه اجرا نخواهد شد و... این‌موارد و مواردی از این‌دست، ظلم مظاعف در حقِ جامعه‌ی معلمان کشور است، فرهنگیانی که صادقانه، توان خود را با عشق به فرزندان این آب و خاک، صرف کرده‌اند.

مگر معلمان، چیزی فراتر از حق خود و دانش‌آموزان طلب کرده‌اند؟

از دیگر سو، صدا و سیما، در حرکتی پیش‌پا افتاده و غیر قانونی، با زیر پا گذاشتنِ اصول ۳۷ و ۱۰۵ قانون اساسی و برای به‌انحراف کشاندن ذهنیت عموم مردم، در جهت تخریب چهره‌ی معلمان نموده و به ابزاری برای فرار دولت و مجلس، از زیر بار مسئولیتِ اجرای قانون، دست به سناریوسازیِ نخ‌نما، تبدیل شده‌است.

دست‌اندر کاران، به‌جای پاسخگویی و حل مشکلاتِ مبتلابه آموزش و پرورش، موجودیت خود را در گرو نابسامانی‌هایی خود‌ساخته و پاک کردنِ صورت مساله می‌بینند. غافل از این‌که جنبش معلمان ایران، بدون هیچ‌ نوع وابستگی داخلی و خارجی، با اصالت و حفظ استقلال، مطالبات معلمان و دانش‌آموزان را پیگیری کرده و خواهد کرد.

فرهنگیان شریف و ملت گرانقدر!

همانطور که اطلاع دارید، اخیراً تعدادی از بهترین‌ معلم‌های این سرزمین به ناحق، بدون هیچ‌گونه سند و صرفاً برای خاموش کردن شعله‌ی حق‌طلبی معلمان کشور، بازداشت کرده و نزدیک بە دو ماە است که بدون دسترسی به وکیل، به شدیدترین شکل، تحت فشاراند که علیه خود دست به اعتراف بزنند و به این شکل معلمان کشور را، از پیگیری مطالبات، دل‌سرد نمایند، غافل از اینکه:

از آن به دیرِ مغانم عزیز می‌دارند
که آتشی که نمیرد، همیشه در دلِ ماست

جنبش معلمان ایران در طول دو دهه فعالیت، برای اجرای عدالت با استفاده از ظرفیت‌های داخلی و مستقل و تبیین اندیشه‌های علمی، عدالتخواهانه و مطالبه محور توانسته‌است هزاران معلم دادخواه و کنشگر را وارد عرصه‌ی مطالبه‌گری و حق‌خواهی نماید، بی‌شک با زندانی کردن تعدادی از کنشگرانِ خوش‌نام، نمی‌توان این حرکت را عقیم و ناکارآمد ساخت، بلکه بر عکس، از خاکسترِ این فشارها، تهدیدها و به حبس کشیدن‌ها، ققنوس‌های جوان، تازه نفس و با انگیزه، برخواهند خاست و این راه را تا سرمنزل مقصود ادامه خواهند داد!

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، ضمن ابراز اعتراض به رویه‌ی بازداشت‌ها و اعمال فشار و ارعاب بر جامعه‌ی صنفی و مطالبه گری، از متولیان امر و دست اندرکاران می‌خواهد که با آزاد کردن معلمان زندانی، از جامعه‌ی فرهنگیان کشور دلجویی نمایند.

ما به دولت و حاکمیت، وظایف قانونی داخلی و بین المللی را _که نسبا به آن‌ها تعهد داده‌است_ را یادآوری می‌کنیم و منتظر اقدامات عملی در جهت برچیده شدن تفکر سرکوب‌گرانه در برخورد با فعالان صنفی و سایر معترضین هستیم.

ما دولت‌مردان و مجلس‌نشینان را به عقلانیت، منطق و قانون توصیه می‌کنیم و معتقدیم اگر خلاف این رویه عمل نماید، به مصداق شعرِ سعدی:

یکی بر سرِ شاخ، بُن می‌برید...

علاوه بر سست‌کردن پایه‌های حکومت، اعتماد مردم را نیز، از دست خواهد داد.

🖌#قطعنامه پایانی تجمع سراسری معلمان ایران، یکم اردیبهشت 1401


معلمان عزیز، همکاران گرامی!
ما در اینجا جمع شده ایم تا فریاد بزنیم تا زمانی که مطالبات فرهنگیان محقق نگردد ما خیابان را ترک نخواهیم کرد. خیابان از آن ماست تا زمانی که تمام مطالبات محقق گردد سرکوب و زندان و پرونده سازی قادر نیست جنبش معلمان را یک گام به عقب براند.
در سال گذشته علی رغم تلاش و کوشش و اعتراضات مستمر و فراوان، متاسفانه نهادهای حاکمیتی اهمیتی به خواسته های ما نداده و به روش گذشته به جای پاسخگویی شیوه نادرست خود را ادامه می دهند.
اگر چه منشا سیاست های آموزش و پرورش و نگاه ایدئولوژیک به امر آموزش ریشه در سیاستهای کلان نظام سیاسی و مورد توافق جناح های درون حکومت است. اما وجود یک وزیر نالایق و بی کفایت در راس وزارتخانه باعث شده است که این وزارتخانه به محلی برای برنامه ریزی و تدوین قوانین و آیین نامەهای ضدمعلم و ضد آموزشی تبدیل گردد. تدوین ناقص آیین نامه رتبه بندی نمونه بارز این ناکارآمدی است. ما خواهان عزل وزیری هستیم که از عهده اداره یک مدرسه بر نمی آید چه رسد به وزارتخانه آموزش و پرورش.
همسان‌سازی حقوق بازنشستگان محقق نشده است. خواسته ما این است که قانون مدیریت خدمات کشوری کامل اجرا گردد و حقوق تمام معلمان شاغل و بازنشسته به بالای خط فقر برسد.
از طرفی عملکرد ضعیف و اهمال سازمان بازنشستگی کشوری در برگرداندن کسورات معلمان شاغل و بازنشستە بە حساب بانک ها و صندوق ها سبب زیان های مادی متعددی بە آن ها شدە است.
ما خواهان توقف سیاست‌های ضد آموزشی خصوصی‌سازی و پولی سازی آموزش هستیم تبعات این سیاست‌ها افزایش کودکان کار و بازمانده از تحصیل و گسترش آسیب‌های اجتماعی است ما این سیاست‌ها را محکوم می‌کنیم.
در ادامه مطالبه گری در سال گذشته نیروهای امنیتی و قوه قضاییه به‌صورت مستمر و سیستماتیک سرکوب معلمان را ادامه دادند امروز محمدتقی فلاحی، لطیف روزیخواه، یعقوب یزدانی، حسین رمضانپور، ناهید فتحعلیان، زینب همرنگ، معصومه عسگری، هاله صفرزاده، عالیه اقدام دوست، هاشم خواستار، محمدحسین سپهری و جواد لعل محمدی دوران حبس خود را سپری می‌کنند درحالی‌که اسماعیل عبدی به‌صورت ظالمانه بیش از هفت سال است که به بند کشیده شده است ما خواهان آزادی بی‌قیدوبند تمام معلمان دربند به‌ویژه اسماعیل عبدی هستیم.
در دور جدید سرکوب معلمان شاهد صدور احکام ظالمانه علیه فعالان صنفی هستیم. صدور 5 سال حکم زندان و به همراه تبعید و ممنوع‌الخروجی برای رسول بداقی، صدور 4 سال و 6 ماه حکم برای جعفر ابراهیمی، 12 سال حبس علیه مهدی فتحی و تأیید حکم زندان رسول کارگر و فرزانە ناظران پور همه برای ارعاب معلمان است ما خواهان لغو این احکام ظالمانه هستیم.
سرکوب معلمان محدود به این موارد نمی‌گردد طی شش ماه گذشته صدها معلم در سراسر کشور به بازپرسی و نهادهای امنیتی احضار شده و دادگاه محمود بهشتی لنگرودی، محمود ملاکی، عزیز قاسم‌زاده ، رادا مردانی ، پیروز نامی ، علی کروشات، فرنگیس نسیم پور، غلامرضا غلامی کندازی و ... برگزارشده است و محمد رضا رمضانزادە نیز دوران محکومیت خود را با پابند الکترونیکی سپری می کند.

همه این‌ها برای توقف مطالبه گری است ما خواهان توقف احضار و پرونده‌سازی علیه معلمان هستیم.
ما با صدای رسا اعلام می‌کنیم که مطالبات ما بخشی از حقوق انسانی و اولیه ماست، تشکل یابی و تجمع حق مسلم ماست. تنها راه تحقق مطالبات فرهنگیان اتحاد و همبستگی تشکیلاتی است و به‌زودی تاریخ تجمع بعدی را اعلام می‌کنیم و روند اعتراض تا تحقق مطالبات ادامه خواهد داشت.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

1 اردیبهشت 1401

چهارشنبه ۳۱ فروردین‌ماه
🆔@akhbarrooz_iran