: امانت‌داری یک عنصر طاغوتی! در دههٔ شصت یک نفر با دفتر صدا و سیمای ایران در لندن تماس می‌گیرد و می‌گوید: «ملکِ دفتر رادیو و تلویزیون ملی ایران در لندن به نام رضا قطبی است. وی می‌خواهد سند آن را به نام سازمان صدا و سیمای ایران کند.» مسئولان دفتر گمان می‌کنند وی آن‌ها را سر کار گذاشته است یا توطئه‌ای در کار است. چند روز بعد مجدداً تماسی برقرار می‌شود و می‌گوید: «پس چرا اقدام نکردید؟ آقای قطبی می‌خواهد ملکی را که متعلق به او نیست، به دولت برگرداند. این بار هم پاسخ‌دهندگان حرف‌های تماس‌گیرنده را باور نمی‌کنند. تا این‌که سرانجام خود آقای قطبی با مسئولان صدا و سیما تماس می‌گیرد و می‌گوید: «هنگامی که این ساختمان را برای رادیو و تلویزیون ملی ایران در لندن خریدیم، به دلایلی نمی‌توانستیم سند آن را به نام صدا و سیمای ایران بزنیم، بنابراین به نام سند آن به نام بنده خورده است، اما اکنون آن محدودیت رفع شده است و می‌توانیم آن را به مالک واقعی و حقیقی آن برگردانیم. سرانجام هیئتی از ایران راهی لندن می‌شود (البته با رعایت اصول ایمنی و امنیتی) و عملیات انتقال سند انجام می‌شود. پی‌نوشت‌۱: روای این ماجرا از مسئولان رده بالای صدا و سیما در دههٔ شصت است. پی‌نوشت‌۲: رضا قطبی ملکی را که به نامش بود، اما مال او نبود، به مالکش برگرداند. چرا گمان می‌کنید آقای قطبی کار خاصی کرده است؟ مگر هر روز در مملکت ما از این اتفاق‌ها نمی‌افتد؟ مگر مسئولان فعلی امانت‌داران بدی هستند؟! #رضا_قطبی https://www.instagram.com/p/C_LC-Q3KRPD/?igsh=MWlvZWlhbjdhc2Zncw==