🔻پنجاه و هفتمین جلسه از سلسله جلسات
#نقد و بررسی ادبیات
#معاصر #افغانستان، به بررسی مجموعه شعر
#سرمه_در_فنجان سرودۀ
#مریم_احمدی پرداخت.
این برنامه پنجشنبه ۲۶مهرماه با حضور شماری از شاعران و فرهنگیان افغانستانی و منتقدینی چون
#علی_داودی و
#زهرا_زاهدی؛ شاعر و منتقد افغانستانی در سالن
#امیر_حسین_فردی حوزه هنری برگزار شد.
▪️علی داودی با اشاره به این که این مجموعه
#مخاطب را با تنهایی های ممتد همراهی می کند، گفت: مخاطب در این مجموعه با یک شخصیت ایستا طرف است که مدام حرف می زند. آن هم حرف از دلتنگی، و نه
#موسیقی برایش مهم است نه
#تصویر! افزون بر شعرهای تلخی که در این مجموعه آورده شده است، بخشی از شعرها بسیار شیرین و لذت بخش است. کاش
#شاعر یک سوم این مجموعه را حذف می کرد. تا مخاطب با شعرهای خوب آن ارتباط بهتری برقرار کند.
داودی تصریح کرد: این مجموعه
#اندیشه_محور نیست، چون غیر از عشق، تفکری در آن نمی بینیم. نوع نگاه این مجموعه بیشتر به
#شعر_گفتار نزدیک است. حتی می توان گفت که این شعرها بیشتر
#شعر_شهر است، آن هم با تنهایی های ممتد و خسته کننده اش!
▪️زهرا زاهدی با اشاره به زیبایی نام کتاب، گفت: هر شاعری شاخصۀ کار خود را دارد. آنچه من از این مجموعه (که متناسب با شعرها، نام بسیار قشنگی دارد) برداشت کردم این است که پر از حسرت هایی است که به دست نیامده. ما با زن عاشقی روبرو هستیم که انگار برای عشق ورزیدن آفریده شده است. در حالی که معشوقش هم هویت مشخصی ندارد. گاهی کارگر است، گاهی جنگجو و گاهی هم شاعر! گاه چنان صمیمی می شود که انگار در حال فدا شدن است.
این مجموعه تلاش شاعری را نشان می دهد که به جای استفاده از عناصر شعری، بیشتر از حس و عاطفۀ مخاطب کمک می گیرد، چنان که قوت شعر هم در استفاده از حافظۀ جمعی است، اما با آنکه خواسته فرم ایجاد کند، ناموفق بوده است.
زاهدی چنین عنوان کرد: 90 درصد پایان بندی های
#اشعار این مجموعه فوق العاده هستند، اما مشکل برخی از شعرها این است که ناتمام است و سه نقطه گذاشته شده است. سه نقطه های این مجموعه، نه کارکرد موسیقیایی دارد و نه
#ابهام آمیز هستند.
داودی در بخش دوم سخنانش ادامه داد: شعرهای این کتاب جایی قوی و خوب است که پشتوانه ی خیال محکمی دارد. کاش شاعر در این مجموعه به دنبال
#تخیل شاعرانه می رفت، آن وقت شعرهای بهتری می خواندیم. این مجموعه می توانست دنیای شاعر را برای مخاطب معرفی کند، اما این کتاب نسبت چندانی با دنیای واقعی زندگی شاعر ندارد. از کجای این مجموعه بدانیم که شاعر این اثر یک بانوی مهاجر است؟ شاعر در این کتاب بیشتر درگیر دلتنگی عاشقانه است، با دایرۀ واژگانی محدود و نگاه فانتزی!
با این همه باز هم مجموعۀ سرمه در فنجان شعرهای خوب کم ندارد. باز هم می گویم، کاش حدودا 40 صفحه از این مجموعه کم می شد، 40صفحه ای که بر 80 صفحه دیگر ظلم کرده است.
#خانه_ادبیات_افغانستان#مرکز_آفرینش_های_ادبی_حوزه_هنری✅ @adabefarse