شب به خلوتگاهِ راز آ ن حُسنِ بی همتا شكفت كهكشانی نور در گهواره يلدا شكفت سبطِ اوّل، حجّت دوم، امام مجتبی گل شد و در نوبهارِ دامنِ زهرا شكفت عطرِ ياسِ روي او پيچيد در باغ علی خنده بر لب‌های پاكِ سيّدِ بطحا شكفت كاروان در كاروان گل بر سرير سبزه ريخت آسمان در آسمان كوكب به بامِ «لا » شكفت از گلوی خاكِ خو ن‌آلود بر لوح سپهر نعره تكبير چون آلاله «الاّ » شكفت در بهارِ ارغوان، در گلشنِ آلِ علی گلبنِ روی حسن، سروِ سهي بالا شكفت شبهِ احمد، پورِ حيدر، راحتِ جان حسين تا، جها ن را روشنی بخشد، جهان آرا شكفت نيمه ماهِ صيام، آن آفتابِ بی زوال صبحِ صادق بود و در آيينه دل‌ها شكفت! از مجموعه شعر «#پنجره_ای_به_آفتاب» سروده مرحوم مشفق کاشانی سال‌روز ولادت با سعادت دومین اختر تابناک آسمان امامت، امام حسن مجتبی (ع) فرخنده باد. @adabefarse