عرض تسلیت شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام. حرفهای سرخ اي حُسن محض، يا حَسَن، اي حُسن را عيار اي آنكه حُسن، يافت زِروي تو اعتبار ديگر نداشت چهره ی يوسف ملاحتي روزي كه يافت دفتر حُسن تو انتشار خورشيد لمعه ايست زچشم مشعشع ات صد كهكشان به دور نگاه تو در مدار آن حرفهاي سرخ كه در طشت غم زدي با لخته هاي خون جگر گشت ماندگار در شان دستهاي تو نازل شده است تيغ آنسان كه زيب دست علي بود ذوالفقار اي مصلح نخست كه از بركت شما هرجا كه نام توست بُوَد صلح برقرار باران تير بود كه بر پيكر تو ريخت تابوت خون گريست براي تو زار زار اي آفتاب گرد گرفته، مگر برم با پرنيان نرم غزل از رخت غبار خلق كريم و خوي حَسَن، خلقت جميل بيرون بود حساب سجايایت از شمار زلف سياه و روي سپيدت بهارِ حسن مصداقي از تولج ليل است در نهار اي منتهاي حُسن، تو را تا كه آفريد گفت آفرين به حضرت خود آفريدگار در كار خلقت تو خداوند در ازل هرچه كه داشت علم و هنر كرد آشكار روزي كه ريخت طرح جمال ترا جميل خلاق هر چه داشت هنرآمدش بكار افكند طرح حُسن حَسَن را چنان كه خود مبهوت ماند و كرد مباهات وافتخار در ملتقاي پاك "دو دريا" * خدا زلطف از نور آفريد امامي بزرگوار خلقت ز حُسن روي تو بهتر محال بود گفتم زسر يار كلامي به اختصار تو جلوه جلال و جمالي؛ نديده است زيباتر از جمال وجلال تو روزگار من نيز چون تو خون جگر خورده ام ولي عشقم زخونِ دل غزلي ساخت آبدار سید عبدالله حسینی