✳ زینهار تا کلام را
به خاطر نان نفروشی و روح را
به خدمت جسم در نیاوری. اگر میفروشی، همان
به که بازوی خود را، اما قلم را هرگز. حتی تن خود را و نه هرگز کلام را.
به تن خود غلام باش که خلقت آخرین پدر ماست اما نه
به کلام که خلقت اولین است. اگر چاره از غلام بودن نیست، غلام آنکس باش که این حرفها و این کلمات و این قلم را بیافرید. نه غلام آنکس که تو بیاضی را
به این ابزار سواد کنی و او بخرد.... ای کاتب! در کلام خود عزاداران را تسلا باش و ضعفا را پشتوانه و ظالمان را تیغ رو در رو. بیچیزان را فرشتۀ ثروت در کنار و ثروتمندان را دیو قحط و غلا بر در. زیرا
به همان اندازه که دردهای مادر کلام زیاد شود، تسلای مادر کلام میافزاید. سالها چنین باد. قرنها چنین باد. آمین.
جلال آل احمد، از: رسالۀ
پولس رسول به کاتبان، زن زیادی، (چاپ هفتم، تهران: انتشارات رواق، ۱۳۶۲)، صفحات ۲۱ و ۲۲.
#جلال_آل_احمد#رساله_پولس_رسول_به_کاتبان#زن_زیادیاگر کانال گزیده خوانی کتاب "آب و آتش" را پسندیده اید، آن را
به دوستان و فهرست مخاطبان و گروههای خود پیشنهاد کنید:
@Ab_o_Atash