✳ توصیهای از استاد
#حسن_حسنزاده_آملی درباره همنشین
همنشینی مؤثر است. مصاحبت اثر دارد. نفس انسانی خوپذیر است. انسانی که با انسانی مدتی بسر برده است میبینی چنان از یکدیگر خو گرفتهاند که احوالات هر یک حکایت از دیگری میکند بلکه مطلقاً همنشینی اثر دارد. مثلاً شاگرد بر اثر مصاحبت با استاد، از سیرت و خوی استاد حکایت میکند و همچنین فرزند از پدر که «الَولدُ سِرُّ ابیه.» به قول خواجه عبدالله انصاری: دود از آتش چنان نشان ندهد و خاک از باد که ظاهر از باطن و شاگرد از استاد.
غرض، این که مصاحبت مطلقا مؤثر است حتی در حیوانات، بلکه در جمادات، به قول شیخ اجل سعدی:
گلی خوشبوی در حمام روزی
رسید از دست محبوبی به دستم
بدو گفتم که مُشکی یا عبیری
که از بوی دلاویز تو مستم؟
بگفتا من گِلی ناچیز بودم
ولیکن مدتی با گُل نشستم
کمال همنشین در من اثر کرد
وگرنه من همان خاکم که هستم
حالا این معنا را بالا ببرید . در مصاحبت با ملکوت عالم، با حقیقت عالم، با خدای عالم در نظر بگیرید . اگر چنین توفیقی پیدا کردیم که توانستیم همواره و در همه حال عندالله حضور داشته باشیم، چه خواهیم شد؟! خوشا به حال کسانی که همواره مصاحبت با خدایشان دارند، جلیس و انیس آنان خدایشان است.
آنهایی که همنشینی با خداوند عالم دارند، کسانی هستند که اسمای جمالی و جلالی خداوند سبحان در ایشان رسوخ کرده است. جوادند، رحیمند، عطوفند، عالمند و همچنین دارای دیگر اسماءالله هستند.
#حسن_قدوسیزاده#بوی_بارانگلچینی از توصیه های اخلاقی و عرفانی
نشرمعارف
صفحات ۶۵ و ۶۶.
(توصیه هایی از آیت الله
حسن زاده آملی)
@Ab_o_Atash