انجمن ادبی عارف

می‌فرستم به تو هر لحظه درودم مادر
مملو از مهر تو هر تارِ وجودم مادر

تو گرانمایه‌گوهر بودی و افسوس که من
واقف از ارزش و قدرِ تو نبودم مادر

تا تو را درک نمودم ز کنارم رفتی
ندهد عمر پس از مرگِ تو سودم مادر

مُهد جُنبادی و آهسته نوایی خواندی
نغمه‌ی مهر تو در خواب شنودم مادر

مهربانیّ ِتو ام درسِ محبّت آموخت
رهنماییّ تو شد راهنمودم مادر

آن‌همه رنج کشیدیّ و بزرگم کردی
جز مزاحم ز برای تو چه بودم مادر!؟

دلم از پرتوِ انوار تو روشن می‌شد
هر زمان دیده به روی تو گشودم مادر

میم تو؛ مهر و محبت، اَلِفَت؛ اُلْفَت و اُنس
داده ترکیب همه رشته و پودم مادر

دالِ مادر؛ دلِ پُر عاطفه و احساسش
رای تو رشته‌ی پیوندِ وجودم مادر

#ملکی نامِ مرا خَلق از آن می‌گویند
که تو بودی مَلک و من ز تو بودم مادر
@aarrf
حاج #نورالله_ملکی شاعر پیشکسوت انجمن ادبی عارف