بسم ربِّ الْمَفقودین
«الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ» سپاس و ستایش مخصوص پروردگاری که مختص قشر خاصی نیست، بلکه بر کل عالمِ امکان خدایی میکند.
«الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» آنکه رحمت و بخشایشش را عالمگیر کرد با خلقت حسین که او «رحمه الله الواسعه» است.
«مَالِكِ يَوْمِ الدِّين» حسین فرمود: «مردم بندگان دنیایند و دین لیسیدنیای است روی زبان ایشان که تا مزه از آن میتراود نگاهش دارند و وقتی بنای آزمایش شود، دینداران اندکاند»
«إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِين» تنها تو را فریاد میزنیم... تنها از تو کمک میخواهیم... حسین در دعای عرفه به رب خودش عرض کرد: «اِلهى اِلى مَنْ تَکِلُنى؟» مرا به که میسپاری؟
«اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيم» ما را به راه حسین هدایت کن.
«صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ» راه آنان که هنگامهٔ مرگ سر به دامان حسین نهادند، راه زهیر، جُوْن، حُر و وهب...
«غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ» نه به راه ساربان و مستان بر پای نیزهٔ او، همانها که بر آنها خشم گرفتی، همانها که بابت امانت دادن سر حسین به راهب مسیحی سکه دریافت کردند و کیسهها را در آوردند تا آن را میان خویش تقسیم کنند، بر یک روی سکه نوشته بود: «وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ» و گمان نکن که خدا از کردار ستمکاران غافل است...
«وَلاَ الضَّالِّينَ» و نه راه گمراهان... که ما راه را گم نکردیم... ما فقط گمشدهایم.
ما در دگرگونی حوادث دنیا در غیاب مولایمان مهدی گم شدهایم. از بلندی بر زمین افتادیم... جهان تاریک شده و ما دیگر ندیدیم که راه کجاست.
امام علیهالسلام فرمود: «یکی از بچهها گم شده است؛ تا او پیدا نشود نیزه حرکت نخواهد کرد»
حسین برای همهٔ گمشدگان میایستد.
نمیدانم خودت بلند میشوی یا بلندت میکنند و میبرندت...
نمیدانم در راه با گریه صدایش میکنی یا نه؛ اما او برایت میایستد...
به او که رسیدی پای نیزهاش با گریه برای این گمشدن و به منظور شکر برای راه یافتن، با گریه بخوان:
«مَتىٰ تَرانا وَ نَراكَ» کِی میشود تو ما را و ما روی تو را ببینیم؟
«وَاجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظَّالِمِينَ» و در حالی که بیخ و بن ظالمین را برکندهای، بگوییم:
«الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِينَ».
#شب_سوم_محرم ۱۴۴۴
🔶 @a_ghaaem