💎✨ چگونه پزشکیِ اسلامی،
به پیشرفت
علم پزشکی کمک کرد؟
How Early Islamic Science Advanced Medicine
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖✍ ترجمه سایت نشنال جئوگرافیک:
رشد اسلام در قرن هفتم، عصری طلایی را در اکتشافات علمی رقم زد. بر پایه دانش تمدن های باستان، پزشکان مسلمان مرز های
علم پزشکی را
به مکان های پر اهمیت نوین پیش راندند.
پزشکان کشورهای اسلامی طی اواخر قرون وسطی، از احترامی فراوانی برخوردار بودند. این اعتبار کاملا شایسته ایشان بود؛ زیرا مطالعه و کار پزشکی پس از این در گستره ای پهناور، از جنوب اسپانیای کنونی تا ایران، توسط جوامع مسلمان رهبری می شد.
✍ پیش از گسترش کلام محمد پیامبر (ص)
به فراتر از مرزهای شبه جزیره عربستان، گرایش های پزشکی محلی مبتنی بر کلام بنیان گذار اسلام بود: "از درمان پزشکی بهره ببرید زیرا خداوند هیچ بیماری ای را نیافریده مگر آن که امیدی برای شفای آن باشد، مگر یک بیماری: کهن سالی".
یکی از نشان های سلامتی در جوامع مسلمان نخستین،رویاهای فرد بود. قرن هشتم، محمد ابن سیرین، که در محل عراق کنونی کار می کرد، اثری بزرگ
به عربی در تعبیر رویا ها نوشت
به نام تعبیر الانام. منبع اصلی این کتاب، تعبیر رویا نوشته آرتمیدوروس دالدیانوس، نویسنده یونانی است. این اشکال اولیه روان درمانی، تشریفات و طلسم ها، در رسائل پزشکی نیز ظاهر شد. اسلام این تعالیم را
به کلی رد نکرده و تحت قوانینی معین، جادوی "بی خطر" دنبال می شد.
با گسترش اسلام، شهرهایی که
علم یونانی در آن ها شکوفا شده بود تحت کنترل مسلمانان در آمد. این شهر ها شامل اسکندریه مصر و ادسا در ترکیه کنونی می شد. در مرز های شرقی اسلامی، گندی شاپور در ایران، پس از مهاجرت دانشمندان یونانی در سال 529 میلادی
به دنبال تصمیم امپراطور ژوستینین برای بستن آکادمی آتن، تبدیل
به مرکزی برای پزشکی یونانی و آموزش شده بود. نخبگان جدید مسلمان که گندی شاپور را اشغال کرده بودند موظف شده بودند
به احیا، فراگیری و گسترش مشاهدات خود از این تعلیمات گمشده. همچنین قصد داشتند بر آن ها بیفزایند.
✍ علم یونانی مبنای توسعه پزشکی عربی شد. مبنای نظری اولیه برای پزشکی اسلامی بر پایه نظریات یونانی و رومی درباره مایعات استوار بود، که
به نوشته های بقراط در قرن چهارم پیش از میلاد بر می گردد. سیستم مایعات، مایعات بدن را
به چهار نوع اساسی تقسیم می کرد: خون، بلغم، صفرا و سودا. تعادل میان هر یک، بیماری یا سلامتی یک فرد را مشخص می کند.
مثلا ترکیب واژه یونانی ملانین
به معنای سیاه و خوله (χολή)
به معنای سودا، ریشه واژه مالیخولیا می باشد. طبع های دموی، بلغمی یا صفراوی
به طور مشابهی از یک عدم تعادل میان مایعات رنج می برند. سلامتی می تواند با تعادل مجدد، با غذا ها و پاکسازی های خاص بازیابی شود. این امر اهمیت بهداشت و تغذیه را در پزشکی اسلامی توضیح می دهد.
در دهه 900، با ترجمه حجمی افزاینده از آثار یونانی، فارسی و سانسکریت
به عربی، پزشکی اسلامی سریعا تبدیل
به ماهرانه ترین پزشکی در جهان شد. مسیحیان، یهودیان، هندو ها و دانشمندان سایر سنت ها،
به عربی
به چشم زبان
علم می نگریستند. پزشکان از ایمان های دینی گوناگون، با زبان عربی
به عنوان زبان مشترک
به کار، بحث و مطالعه می پرداختند.
✍ یکی از پایدار ترین دستاوردهای اسلام، بیمارستان بود. بیمارستان های عمومی، که بودجه آن ها با صدقاتی تحت عنوان وقف بنا می شد،
به درمان بیماران می پرداختند، مکانی برای بهبودی و بازیابی فراهم می کردند، بیماران روانی را پناه می دادند و پناهگاهی برای افراد مسن و ناتوان فراهم می کردند.
پزشکان یهودی و مسیحی هم در کنار پزشکان مسلمان در این موسسه ها کار می کردند. بیمارستان ها حتی
به فقیر ترین افراد امکان سود بردن از دانش برجسته ترین پزشکان را می داد: متکدیان بغداد، احتمالا توسط رازی، جراح بزرگ بیمارستان بغداد جراحی می شدند.
📗📒 سایت معتبر نشنال جئوگرافیک
🌐 https://www.nationalgeographic.com/archaeology-and-history/magazine/2016/11-12/muslim-medicine-scientific-discovery-islam/💎 ترجمه شده توسط کارگروه پژوهشی دروغ ها و خرافات ملحدین
#خدمات_اسلامگرایان_به_علم☪ @Zandiq_IQ7http://antizandiq.blog.ir