⭕️ منا در تنش آب! كم آبي تنها عامل مناقشه نيست، پرآبي نيز مي تواند عامل ايجاد مناقشه بين كشورها شود.
@WaterDiplomacy🔺 یکی از باورهای غلط اما رایج درحوزه
#دیپلماسی_آب و مناقشات آبی، که در ادبیات سیاسی و همچنین مقالات و کتب به شدت رسوخ کرده است، این است که تصور می شود که « تنها
#کم_آبی است که سبب ایجاد مناقشات و منازعات آبی بین دولت ها و کشورها می شود » در حالیکه در کنار
کم آبی،
#پرآبی هم می تواند سبب ایجاد مناقشات و اختلافات و درگیری های آبی بین کشورها و دولت ها شود .
🔺علاوه بر این،
کم آبی صرفاً یک تهدید و عامل اصلی مناقشه بین کشورها نیست؛ بلکه می تواند به عنوان یک عامل مثبت و فرصت برای همکاری مورد استفاده قرار گیرد. از این رو، پرآبی نیز صرفاً یک فرصت نیست. بلکه پرآبی حتی می تواند سبب ایجاد مناقشات و منازعات آبی بین کشورهای ساحلی شود.
براین اساس، نه کم آبی صرفاً یک «تهدید» و نه پرآبی صرفاً یک «فرصت» مناسب برای کشورهای ساحلی است.
🔺 آنچه که
کم آبی/پرآبی را تبدیل به تهدید-فرصت می کند
ساختار حکمرانی و پارادایم های فکری و مدیریتی حاکم بر مدیریت آب کشورهاست.
🔺 از آنجاکه رویکردها و پارادایم های حاکم برمدیریت آب در کشورهای منطقۀ MENA رویکردهای تجربه شده وشکست خورده است، لذا در این مناطق عمدتاً شاهد مناقشات و منازعات شدید آبی هستیم که ریشۀ اصلی آنها لزوماً
کم آبی نیست.
🔺 مناقشات آبی در منطقه MENA خودش را با کمآبی و خشکسالی نشان میدهد و در اروپا با سیل.
🔺اهمیت درک این مسأله اینست که
برخی تصور می کنند که با رفع مشکل کم آبی و پرآب شدن کشورهای منطقه غرب آسیا و منا، مشکلات هیدروپلیتیکی و دیپلماسی آب در این مناطق حل می شود! این تصور و برداشت صحیح نیست.
🔺حل و فصل منازعات و مناقشات آب در منطقه، مستلزم اصلاح رویکردهای حکمرانی و پارادایم های فکری در سیاستگذاری ها و مدیریت منابع آب بویژه در منابع آب مشترک است و مشکلات هیدروپلیتیکی منطقه، صرفاً با افزایش عرضه و تأمین آب و حرکت به سمت پرآبی! در منطقه حل و فصل و برطرف نخواهد شد.
🔹 سخن اصلي آنکه «مشارکت و مناقشه دو روی سکهای هستند که در مواجهه با موضوعات و تعاملات منابع آبی مشترک در کشورها رخنمایی میکنند که تنها محدود به
کم آبی نیست و می تواند پرآبی را نیز شامل شود. تعاملات هیدروپلیتیکی ماحصل آنها نیز میتوانند از همکاری تا درگیری نظامی را شامل شوند.»
لینک کامل مصاحبه
@WaterDiplomacy