"بررسی نگاه های متفاوت به پتانسیل های سیاسی و دیپلماتیک منابع آبی مشترک:
جنگ آب، از واقعیت تا توهم"
بخش
#اول@WaterDiplomacyبیش از 45 درصد از خشکی های زمین و 60 درصد از کل آب های شیرین این کره خاکی، توسط 276 حوضه آبریز مشترک بین المللی پوشانده شده است که بین حدود 148 کشور دنیا مشترک هستند. زندگی نزدیک به 40 درصد از مردم دنیا به این رودخانه های بین المللی و منابع آب مشترک وابسته است. کمبود منابع آب، صنعتی شدن جوامع، افزایش مصرف سرانه و چالش تغییر اقلیم سبب شده که رقابت ها بر سر بهره برداری بیشتر از این منابع مشترک به طور چشم گیری افزایش یابد. از آنجایی که آب برخلاف نفت هیچ جایگزینی ندارد، لذا برخی از تحلیل گران پیش بینی کرده اند که
#جنگ در قرن آینده، به ویژه در
#خاورمیانه، نه بر سر ذخایر
#نفت بلکه بر سر منابع
#آب خواهد بود.
تا کنون تنش ها و درگیری های مختلفی بر سر منابع آب در قرن گذشته به ثبت رسیده است. برای نمونه برخی مطالعات نشان می دهد که در پنجاه سال گذشته بیش از 37 مورد
#تنش آبی بین کشورهای مختلف صورت گرفته و منجر به درگیری های نظامی شده است که از این بین، بیش از 30 مورد آن مربوط به درگیری های رژیم
#صهیونیستی بر سر منابع آب مشترک با همسایگان سرزمین های اشغالی بوده است. بیشتر این درگیری ها در دهه های 1950 و 1960 بین رژیم صهیونیستی و کشورهای
#سوریه و
#اردن بر سر انتقال آب رودخانه های
#اردن و
#یرموک صورت گرفت.
علاوه براین، برخی معتقدند که هیچ نقطه ای در دنیا وجود ندارد که همچون آسیای مرکزی مستعد درگیری بر سر منابع باشد. استقلال و توسعه
#افغانستان و سهم خواهی این کشور از منابع آب
#آمودریا بر پیچیدگی های این مسئله افزوده است. احداث سد بر روی رودخانه
#فرات نیز سبب ایجاد تنش ها و درگیری های سیاسی و نظامی بین سه کشور
#ترکیه،
#سوریه و
#عراق گردید. تنش بین عراق و سوریه در سال 1975 در بهره برداری سوریه از سد
#الثوره و کاهش دبی رودخانه
#فرات تا مرز یک جنگ تمام عیار پیش رفت و
#عراق،
#سوریه را تهدید به بمباران سد
#الثوره کرد. اعلام کشور
#اتیوپی برای ساخت سد بر روی رودخانه
#نیل آبی نیز سبب شد رئیس جمهور
#مصر این کشور را تهدید به جنگ نماید.
علاوه بر این، اقدام
#قرقیزستان در ساخت طرح های برقابی در حوضه
#آرال، رابطه این کشور با
#ازبکستان را در طول سال های 1996-1993 بحرانی نمود و در مقابل
#ازبکستان تهدید کرد که قرارداد تبادل
#گاز با
#قرقیزستان را لغو خواهد نمود. این اولین باری بود که کشورهای آسیای مرکزی از منابع طبیعی به عنوان یک قدرت نفوذ استراتژیک استفاده کردند.
علاوه بر این، برخی از کارشناسان یکی از ریشه های اصلی بحران بین المللی
#دارفور در سال 2003 را بحران آب و تغییرات آب و هوایی می دانند. آن ها معتقدند که کاهش باران و بیابان زایی سبب شده که جنگ و منازعات ناشی از آب و زمین در این منطقه تبدیل به یک بحران گردد. طبق آمار منتشر شده، این بحران سبب کشتار 200 هزار تا 450 هزار نفر و آواره شدن بیش از 2.5 میلیون نفر شده است. برخی دیگر نیز معتقدند که بحران بین المللی
#دارفور ناشی از دخالت چندین عامل به هم پیوسته است. این بحران در نابرابری های اجتماعی و سیاسی بین مرکز و شمال کشور سودان با دیگر مناطق ریشه دارد که به وسیله عواملی مانند خشکسالی، رشد جمعیت و بیابان زایی و فرصت طلبی سیاسی کشورهای غربی تشدید شده است. برخی دیگر نیز بحران
#دارفور را ناشی از دوره طولانی مدت خشکسالی در طول دهه های 1970 و1980در شمال
دارفور و همچنین عدم اتخاذ راهکار های مقابله با آن توسط دولت
#سودان دانسته اند.
تنش ها و درگیری های سیاسی بین کشور
#آمریکا و
#مکزیک بر سر بهره برداری کیفی از رودخانه
#ریوگرانده و احداث سد بر روی رودخانه
#کلرادو، از دیگر نمونه های نشان دهنده پتانسیل بالقوه رودخانه ها و منابع آبی مشترک در ایجاد تنش و تضاد بین کشورها است.
پایان بخش
#اول http://goo.gl/n6OI8V@WaterDiplomacy