@WaterDiplomacyاین بخشی از سیستم آبیاری فضای
#سبز در یکی از دانشگاههای مادر و سطح یک کشور در تابستان است.
شاید تا کنون صدها مقاله ISI# توسط اعضای هیات علمی و دانشجویان ارشد و دکتری در این دانشگاه (و شرایط مشابه در سایر دانشگاهههای کشور) در خصوص مدیریت منابع آب، مسایل، چالشها و سیستمهای آبی و
#آبیاری منتشر شده باشد.
اما وقتی دانشگاههای کشور، برای بظاهر سادهترین مسایل خود نمیتوانند نسخهای عملیاتی و اجرایی بپیچند چطور میخواهند برای مسایل و چالشهای کشور نسخه اجرایی و کاربردی بپیچند؟
براستی در چند درصد از دانشگاههای کشور مدیریت سیستمهای آبی شان منطبق بر اصول ابتدایی مدیریت منابع آب و حتی
#سازگار_با_کم_آبی است؟ چه میزان از ابتداییترین مبانی و اصول مدیریت منابع آبی را در سطح پردیس های دانشگاه های کشور می توان شاهد بود؟
تنها برای یک نمونه، وقتی دانشگاههای کشور هنوز بخش عمدهای از پوشش فضای سبزشان هیچ سنخیتی با اقلیم و شرایط آبی کشور ندارد و بخش عمده ای از پوشش های فضای
سبز در دانشگاههای کشور هنوز عمدتا پوششهای آببر نظیر چمن است؛ چطور میتوان توقع داشت کشاورزی که روزی و قوت و رزقاش نه به نفت، بلکه به آب وابسته است حاضر باشد تغییر الگوی کشت از محصولات آببر به محصولات کم آببر را در اولویت کاری خود قرار دهد؟ و این مسایل در حالی است که بخش عمدهای از مدیریت در دانشگاهها حداقل توسط خود دانشگاهیان صورت میگیرد.
آیا از دانشگاه و سیستم دانشگاهی که بزرگترین درد و دغدغه و آمال ش فقط
#ISI است میتوان انتظار داشت که نه برای جامعه، بلکه حتی برای خودش بتواند نسخه علاج بخشی بپیچد؟
#درد_آی_اس_آی_زدگی #سه_گانه_دولت_دانشگاه_مردم#دانشگاه_مسوولhttps://t.me/waterDiplomacyMedia/43@WaterDiplomacy