🟠 « مشارکت و همدستی نامبارک و ویرانگر ما و حاکمیت در چرخهی خشونت »✍️ فریبا نظری، ۱۴ بهمن ۱۴۰۲🔸 در بیشتر موارد وقتی صحبت از خشونت و انواع آن میشود، افکار عمومی به سمت حاکمیت و ساختارهای کلان آن در حوزههای مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی میرود. حال آنکه در جامعهای که خشونتورزی مستمر جریان داشته باشد، این پدیده ازسوی گروههای مختلف جامعه نیز بازتولید شده و این چرخهی شوم و ویرانگر میتازد و پیش میرود.
یکی از گروههای در معرض انواع خشونت دائمی و مستمر هم ازسوی نهادها و ساختارهای رسمی حاکمیت و هم ازسوی
#ما بهعنوان اعضای جامعه و ملت، کودکان و نوجوانان هستند. برخیاز این خشونتها را باهم مرور میکنیم:
🔸 الف: انواع خشونت حاکمیت۱- خشونت سیاسی
۲- خشونت ایدئولوژیک، دینی، مذهبی
۳- خشونت اقتصادی
۴- خشونت فرهنگی و هنری
۵- خشونت آموزشی
۶- خشونت رسانهای
۷- خشونت قضایی و امنیتی
۸- خشونت جنسیتی
۹- خشونت سازمانی و دیوان سالارانه
۱۰- خشونت زیست محیطی
🔸ب: انواع خشونت جامعه۱- خشونت ارتباطی
۲- خشونت احساسی و عاطفی
۳- خشونت خانگی
۴- خشونت زیست محیطی
۵- خشونت آموزشی
۶- خشونت اقتصادی
۷- خشونت ایدئولوژیک، دینی، مذهبی
۸- خشونت جنسیتی
🔸 صرفاً به یک نمونهی مشترک خشونت بر کودکان و نوجوانان اشاره میکنم:
🔸خشونت آموزشی#نهاد_آموزشی_مدرسه، در حال وارد نمودن انواع خشونتها در قامت
#خشونت_آموزشی بر این گروه سنی است.
🔸به این موارد دقت کنیم:- تبعیض آموزشی با مدارس و آموزش طبقهبندی شده
- محتوای ایدئولوژیک، سرشار از نابرابریهای جنسیتی، قومی، مذهبی، زندگی گریز و مرگ خواهانه، تحریف شده و دروغ ( شوربختانه باید گفت
#محتوای_ایدئولوژیک، ابزاری مهم در پیشبرد خشونت آموزشی در مدارس است).
- همکنشی نامناسب و همراه با تحقیر برخیاز کارگزاران آموزش با دانشآموزان
- تقویت رقابت و ستیزهجویی و منفعت طلبی فردی در دانشآموزان بجای همکنشی گروهی و مشارکت و همیاری
- نهادینه کردن خیر فردی در ذهن دانشآموزان بجای خیر جمعی
- وادار کردن دانشآموزان به سکوت و اطاعت بجای مطالبه گری و کنشگری
#ما نیز در قالب
#نهاد_خانواده و
#جامعه در حال بازتولید و تکرار همین خشونتها در شکلهای دیگر هستیم.
🔸به این موارد نیز دقت و توجه کنیم:- همکنشی و گفتوگوی اندک و نامناسب با کودکان و نوجوانان: با بیتوجهی و نادیده انگاشتن آنها یا تحمیل توصیههای فراوان به آنان در قالب نصیحت و دستور
- تحمیل گزاره های ایدئولوژیک، سنتهای خانوادگی، احترام به عرف، آداب و رسوم و مناسک، و تبعیضهای جنسیتی در برخی خانوادهها و اقوام
- وادار کردن کودکان و نوجوانان به سکوت و اطاعت بجای مطالبه گری و کنشگری بهمنظور تمرکز محض بر درس خواندن و آیندهی موفق
- حمایت و پیگیری نکردن از کودکان و نوجوانانی که در معرض خشونت کلامی یا فیزیکی
نهاد آموزشی قرار میگیرند با نادیدهگرفتن این خشونت، سرزنش نمودن آنها بهعنوان علت و بانی خشونت، و نیز دعوت آنها به سکوت و ظلمپذیری
- تقویت رقابت و ستیزهجویی با هدف موفقیت آموزشی و رسیدن به یک زندگی موفق و راحت
- تحمیل علاقمندیها و معیارهای خود در انتخاب رشتهی تحصیلی به کودکان و نوجوانان در مدرسه و سپس دانشگاه
- افزایش فشار روانی بر کودکان و نوجوانان برای موفقیت های تحصیلی مطابق با خواستههای خود
_ تحمیل سلایق و معیارهای خود به کودکان و نوجوانان برای انتخاب شغل و حرفه در آینده بدون توجه به علاقمندی و توانایی و قابلیتهای فردی آنها
- محروم کردن کودکان و نوجوانان از لذت کودکی و کنجکاوی و تکاپوی نوجوانی با حصر آنها در درس خواندن و نمرهی عالی و موفقیت در کنکور
🔸 چند روز پیش دوستی تعریف کرد طی یک حادثهی ورزشی در یک مدرسه، ساق پای یکی از دانشآموزانش به شدت آسیب جدی دید. هنگامیکه با پدر این دانشآموز تماس گرفتند و جریان را به او اطلاع دادند تا نزد پسرش بیاید، با کمال تعجب بجای نگرانی از وضعیت سلامت فرزند و شدت جراحت وی؛ با نگرانی و ناراحتی پرسید:
ای وای! پس برنامهی فشردهی درسیاش برای #کنکور چه میشود؟!🔸 این همان #خشونت_آموزشی است که ازسوی #خانواده یعنی بخشی از #ما بهعنوان جامعه درحال تزریق به کودکان و نوجوانان است. خشونتی که از نهاد آموزشی و سیاستگذاری های کلان ساختارهای نظام حکمرانی، آغاز و به کمک جامعه و نهادهایی چون خانواده در چرخهای طبیعیشده؛ بازتولید و تکرار میشود.
مشارکت و همدستی نامبارک و ویرانگر ما و حاکمیت در چرخهی خشونت
...!#تحلیل_زمانه 🌍 @TahlilZamane