📝📝 پایان یک انقلابی حرفهای
✍✍#حمید_قزوینی@tahlilzamane♈️این روزها برابر با سالروز مرگ «معمر قذافی» دیکتاتور پیشین
لیبی در سال ۱۳۹۰ است.
او سالهای طولانی یکی از نمادهای انقلابیگری در دنیا بود و نگاههای فراوانی را به خود امیدوار نمود. به بسیاری از گروههای مسلح و انقلابی در نقاط مختلف دنیا که آرمانشان رسیدن به آزادی و عدالت بود، کمک مینمود و از همین طریق در امور داخلی دیگر کشورها دخالت میکرد. او با کودتایی به نام انقلاب و مردم به قدرت رسید اما با قتل و زندان و سرکوب مخالفان به سلطه خود ادامه داد.
♈️واقعیت این است که قذافی انقلابی نبود بلکه یک انقلابی حرفهای بود. در حقیقت انقلابیگری، امکانی برای سوء استفاده از آرمانهای بلند و اخلاقی ملتها بود. به همین دلیل در کسری از ثانیه میتوانست به همه آرمانهای یک انقلابی پشت کند. او نه با آرمانهایش که با توهمات و جاه طلبیهایش زندگی میکرد.
♈️او به ظاهر در چادر زندگی میکرد و به دنیا بی اعتنا بود ولی در عمل، بخش وسیعی از سرمایه مادی
لیبی را صرف جاه طلبیهای خود نمود.
ظاهراً عاشق موسیقی و شعر و ادبیات و هنر بود اما در پایان حکومتش نشانهای از هنر در جامعه
لیبی مشاهده نشد.
گاهی ساعتها سخن میگفت اما حرف حساب نداشت.
♈️متوهمانه میپنداشت که محبوبترین چهره در داخل کشورش است و همه پشتیبان او هستند، به همین دلیل ضرورتی برای دموکراسی و رای مردم قائل نبود.
♈️قذافی گوشش را برای شنیدن صدای مردم بست و دهانش را به توهین و تحقیر مردم و مخالفانش گشود و آنها را سوسک و موش خواند.
هیچ ساختار اجتماعی درستی را در کشورش نهادینه نکرد و ساختار قومی و قبیلهای پیشین را با زور و سرکوب کنترل نمود.
♈️یکبار از دوستی که پس از سقوط قذافی سفری به
لیبی داشت پرسیدم بهره شما از این سفر چه بود؟ دردمندانه پاسخ داد:« به نظر من هر کدام ازمردم
لیبی به یک قذافی کوچک تبدیل شدهاند. مردم عادی و حتی نوجوانان در کوچه و بازار جلوهای از شخصیت قذافی را همراه دارند.»
شاید به همین دلیل است که
لیبی از زمان سقوط قذافی روی آرامش ندیده است.
#معمر_قذافی#لیبی#کانال_تحلیل_زمانه 🌏 @tahlilzamane 👈