( تحلیل زمانه ، پایگاهی تحلیلی در مورد مسائل اجتماعی/ فرهنگی/ سیاسی/ هنری میباشد)
پایگاه تحلیل زمانه سعی در ارایه تفاسیر مختلف در مورد اتفاقات ایران و جهان دارد.
تحلیل های مختلف جهت اطلاع رسانی می باشد و
ممکن است مورد تائید نباشد
از بای بسمالله تا تای تمت، همهی سرودهای اول انقلاب را از برم و دروغ چرا؟ این روزها وقتی زمزمهشان میکنم، بعد از بعضی مصرعها ناخودآگاه میگویم زرشک! از جمله آدمهایی که قرار بود از قعر دوران بیاید و مثل بچهی آدم با مردم حرف بزند، همین رئیسدفتر مصباح بود. البته پایداریها همه مثل حسین جلالی فکر میکنند؛ این بابا فقط صداقتش از دیگر همحزبیهایش بیشتر است. حالا برسید به حرف پارسالم که مکرر گفتم خوب شد این مصباحیستها خدا نشدند. من نه کاری با مصباح حوزه دارم و نه صنمی با مصباح عقیده؛ نقدم به مصباحی است که متخصص تهذیب بود اما خرج تحزب شد. نتیجهی این سیاستورزی هم شد امثال جلالی.
یک آن تصور کنید حسین جلالی میخواست خدا بشود. لابد به آفتاب حکم میکرد که بر سر بدحجابها نتاب و به باران نیز امر میکرد که فقط در زمینهایی ببار که اهالی آن سرزمین، همآئین ما باشند. درست در روزهایی که از همیشه کمتر باید به دوقطبیها دامن بزنیم، معالاسف پایداریچیها بیشتر از همیشه در تنور دوقطبیها میدمند. اسمشان را هم گذاشتهاند عمار ولی فیالواقع زبانشان در حکم نیش مار است برای مردم؛ چیزی در مایههای زهرمار. بعد آن وقت رفقای حزباللهی میآیند پیش این حقیر که دلت میآید در جنگ #حق و #باطل به این واضحی، میانه را بگیری؟ بگذارید جوابم را صریح بنویسم: اف بر آن جبههی حق که عمارهایش از قبیل جلالی باشند! من از قضا به خاطر حق، به خاطر خدا، به خاطر خمینی، به خاطر امام موسی، به خاطر دکتر مصطفی و به خاطر همهی شهدا دست رد بر سینهی صدر تا ذیل حزب پایداری میزنم. دست این حزب بود، تا الان نصف سورهی یوسف سانسور شده بود و همهی حسابهای خدا هم به جرم ترویج بیعفتی، مسدود شده بود.
مصداق بیشرفی این است که در دوگانهی #حسین و #یزید دنبال قاتل بروسلی بگردی؛ لیکن نمایندهی حسین اگر جناب جلالی است، من حتما با سپاه یزیدم. سیدالشهدایی که من میشناسم حتی در گودی قتلگاه هم دوست داشت دست شمر را بگیرد و عاقببهخیرش کند. کجا حسین از عادیترین مردم برای خود دشمن میتراشید؟ کجا عمار اینقدر گلدرشت از علی دفاع میکرد؟ کاش نظام در نقد تفکر تکفیری پایداریچیها و امثالهم بسنده به توئیتهای آقای فضائلی نمیکرد! نمیبینید چطور دارند بین جمهور و جمهوری اسلامی شکاف میاندازند؟ خطر را احساس نمیکنید؟ حتما باید کار به جایی برسد که بعد از همهی مصرعها بگوییم زرشک؟ دیو چو بیرون رود، فرشته درآید؛ ادبیات فرشته هم میخواهد. من که در لحن پایداری، جز دیو نمیبینم!