@SocialSciences1تنزل جایگاه ایران از نظر میزان
#شکاف_جنسیتی از رتبه ۱۱۵ به ۱۴۱ در میان ۱۴۷ کشور در ۱۰ سال گذشته
براساس تحقیقی که
#حسین_قاضیان،
#جامعه_شناس در بیست و هفتمین کنفرانس سالانه بنیاد پژوهشهای زنان که از پنجم تا هفتم ماه اوت در دانشگاه مریلند برگزار شد ارائه کرد، طبق آخرین رتبه بندی مجمع جهانی اقتصاد در طول نزدیک به ۱۰سال گذشته، رتبه ایران از نظر
شکاف جنسیتی از میان ۱۴۵ کشور از رتبه ۱۱۵ به ۱۴۱ نزول کرده است و زنان ایرانی بخصوص در حوزههایی مثل سیاست شاهد نابرابری بیشتر با مردان بودهاند.
این جامعهشناس در گفتوگو با کمپین بینالمللی حقوق بشردرایران گفت: «
شکاف جنسیتی میزان نابرابری میان زنان و مردان و ابعاد و اندازههای آن را نشان میدهد و بر این اساس میتوان گفت هیچ بهبودی در وضعیت نابرابریهای
جنسیتی، بخصوص در زمینههای سیاست و اقتصاد در ۱۰ سال گذشته حاصل نشده است.»
مهمترین عرصههای
شکاف جنسیتیبر اساس تحقیقات دکترحسین قاضیان، ایران در سال ۲۰۰۶ میلادی از نظر
شکاف جنسیتی در جایگاه ۱۱۵ میان سایر کشورهای جهان قرار داشته است. اما بررسیها نشان می دهد با گذشت نزدیک به ۱۰ سال و در سال ۲۰۱۵ با وجود آنکه تغییری در شاخص
شکاف جنسیتی به وجود نیامده و تنها فراز و فرود اندکی در این زمینه دیده میشود، اما از آنجا که کشورهای دیگر در این زمینه پیشرفت کردهاند، جایگاه ایران از نظر میزان
شکاف جنسیتی به شکل قابل توجهی پایین آمده است. نکتهای که مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاستجمهوری نیز در آذرماه سال ۹۴ بر آن تاکید کرد و مدیرکل امور بینالملل معاونت امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری در این باره گفت:« بررسی نشان میدهد که ایران از نظر رتبه کلی نسبت به کشورهای همسایه همچون آذربایجان، کویت، امارات، ترکیه، عربستان و عمان در مقام پایینتری قرار گرفته است و حتا کشوری مانند چاد از نظر اقتصاد و سیاست در رتبه بالاتر از ایران و همچنین پاکستان از نظر مشارکت سیاسی در رتبه بالاتر از ایران قرار دارند.»
اقتصاد، سیاست، آموزش و بهداشت مهمترین حوزههای مورد سنجش در تعیین میزان
شکاف جنسیتی در جوامع است. حوزههایی که حتا مقامات رسمی در ایران نیز از پایین بودن سهم و مشارکت زنان در دستکم دو موردِ عمدهی آن یعنی اقتصاد و سیاست خبر میدهند. معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در فروردین ماه سال ۹۴ با بیان اینکه نرخ مشارکت اقتصادی زنان در جهان بین ۴۰ تا ۴۵ درصد است، گفت: «این میزان در کشور ما پایین بوده و کمتر از ۱۵ درصد است.» شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس جمهوری ایران در امور زنان و خانواده نیز همزمان با اعلام ثابت ماندنِ نرخ مشارکت اقتصادی زنان ایرانی در ۴۰ سال گذشته گفت : «حدود ۷۸درصد زنان ایرانی از نظر اقتصادی غیرفعال هستند و هیچ گونه فعالیت اقتصادی ندارند.» در حوزه سیاست هم نگاهی به سالهای گذشته، وضعیت بهتری را از کشارکت و سهم زنان ترسیم نمیکند.
گزارشی که خبرگزاری زنان ایران منتشر کرده است نشان میدهد که:«زنان ایرانی به طور کلی در عرصههای مهم و تاثیرگذاری چون قضاوت، فقاهت، اجتهاد، ریاست قوای سهگانه، شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام، مجلس خبرگان رهبری، مذاکرات هستهای، سیاست خارجی یا حضور به عنوان وزیر در کابینه دولت غایبند و حضوری کمرنگ در سایر عرصهها، از جمله حدود ۴ درصد به عنوان نمایندگان مجلس ، حدود ۳ درصد به عنوان مدیران عالی، ۵/۱ درصد به عنوان اعضای شوراهای شهر و روستا در کل کشور و ۱۵ درصد به عنوان اعضای شوراهای کلانشهرها و نیز حضوری غیرقابل توجیه در عرصههایی مانند ریاست دانشگاهها و مراکز علمی کشور (بهرغم آنکه بیش از ۶۰ درصد ورودیهای دانشگاهها را دختران تشکیل میدهند) یا مدیریت عالی نظام آموزش و پرورش دارند.»
شرایطی که در تحقیق حسین قاضیان، جامعهشناس، به عنوان تازهترین تحقیق در این زمینه هم چندان تغییری نکرده است. آقای قاضیان درباره ثابت ماندنِ شرایطی که
شکافهای
جنسیتی در ایران را به وجود میآورد به کمپین گفت: « من در این تحقیق بر شاخص فاصله
جنسیتی که از طرف مجمع جهانی اقتصاد سنجیده میشود متمرکز شدهام. بر اساس این شاخص میزان دسترسی زنان به منابع آموزشی، سهم زنان از جایگاههای اشتغال، میزان برابری دستمزدها، سهم زنان از مناصب مدیریتی، سهم زنان از کرسیهای مجلس و کابینه دولت و نسبت جنسی در بدو تولد، میزان مرگ ومیر مادران، زایمان زنان نوجوان و نکاتی از این دست بررسی میشود و بررسی تمام این حوزهها نشان میدهد که برای هر گونه سیاستگذاری در سطوح سیاسی و مدنی، ایجاد تغییر در این میزان از نابرابری باید مد نظر برنامهریزان باشد.»
★گزارش کامل در کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران
https://persian.iranhumanrights.org/1395/05/hossein-ghazian/👥کانال علوم اجتماعی
👥@SocialSciences1