برخورد با کسانی که طرحهای تحقیقاتی دانشجویی را میفروشند به کجا رسید؟
#مونتاژ_زیرزمینی #پایان_نامه@Social_Science📰روزنامه شهروند، چهارشنبه ۳۱ شهریور
بهناز مقدسی| آخر هر ترم بازارشان داغداغ میشود؛
پایان
نامه فروشها را میگویم؛ همانهایی که اغلب مغازههایشان را دور تا دور خیابانهای دانشگاهها باز میکنند و در بساط فتوکپی، پرینتهای سیاه و سفید، پروژههای درسی هم پیدا میشود. با قیمتهای ریز و درشت از ١٠هزارتومان تا ١٠میلیون. البته تجارت
پایان
نامهها فقط در دست مغازهدارها نیست، خیلی از فارغالتحصیلان و استادان دانشگاهها هم درآمدشان از نوشتن
پایان
نامه برای دانشجوهای آخر ترم به دست میآید.
فرزانه یکی از فارغالتحصیلان کارشناسی ارشد آمار است که لابهلای کارهای زندگیاش وقتی را هم به
پایان
نامه نوشتن اختصاص میدهد، البته برای دیگران. او این کار را دزدی نمیداند و معتقد است، اگر یک تحقیق کپی پیست نباشد، سرقت علمی نیست: «اصلا علم برای یک دانشجویی که پولش پای تحصیلش میره معنی نداره. من خودم دانشجو بودم و درکشون میکنم،
پایان
نامه نوشتن واقعا کار هرکسی نیست. خیلی از دانشجوها قدرت تحلیل ندارند یا از همه مهمتر خیلی از دانشگاهها واقعا چیزی به دانشجوهاشون یاد نمیدن و دست آخر
پایان
نامه هم براشون فرمالیته است تا مدرک بدن. خب برای چی یک دانشجو چند ماه بره دنبال تحقیق و گردآوری دادهها و طبقهبندی که در نهایت آرشیو میشه توی بایگانی
پایان
نامههای دانشگاه. البته این برای همه دانشگاهها و دانشجوها صدق نمیکنه. من فکر میکنم بازار خرید
پایان
نامه برای دانشجوهایی که در دانشگاهی پولی و با سیستمهای ضعیف آموزشی و نظارتی تحصیل کردن داغ شده. منم کارم نوشتن و کپی کردن از روی
پایان
نامههای کارشده یا آماده، نیست. برای نوشتنشون زحمت میکشم تا نمرهام خوب بشه و نونم حلال باشه.»
★متن کامل در روزنامه شهروند
http://yon.ir/0ha9👥کانال علوم اجتماعی
👥https://telegram.me/joinchat/B8dgVjzw2lSWh3ZSpj1VhQ