آیا می توانیم "
#تمدن_سازی " کنیم؟
@Social_Science✍ مهران صولتی
🌱دغدغه
تمدن سازی ده سالی است که ذهن مسئولان کشور را به خود مشغول کرده و آنها را به سمت و سوی تدوین برنامه هایی جهت تحقق این امر سوق داده است. جان کلام هم این است که به دلیل قرار گرفتن کشور در شرایطی استثنایی از قبیل کاهش تهدیدها، افزایش امنیت و نفوذ فرامرزی در منطقه و جهان، می توان به فاز "
تمدن سازی" با هدف احیای یک
تمدن فاخر، تاثیر گذار و همراه با خلاقیت فرهنگی ورود کرد. تازه ترین اظهارات هم متعلق به مهدی کلهر(مشاور هنری محمود احمدی نژاد) در برنامه راز شبکه چهار بود که از همه ایرانیان می خواست با درک شرایط ممتاز کنونی، همه خواسته های فردی را به کناری نهاده و
تمدن اسلامی را ایجاد نمایند. به نظر کلهر هر گونه مسامحه و کوتاهی در این زمینه می تواند خسرانی ابدی را برای فرد و جامعه ایران رقم زند.به نظرم و به دلایل زیر دغدغه
تمدن سازی در شرایط کنونی وجهی ایدئولوژیک و غیر واقعی دارد زیرا به لوازم اصلی ایجاد
تمدن سازی بی اعتناست و می کوشد تا از این شعار برای به حاشیه راندن برخی مطالبات واقعی همچون دموکراسی خواهی و مشارکت موثر سیاسی- اجتماعی بهره گیرد. اگر امروزه به دلیل چیرگی منطق سرمایه داری، غرب را تنها
تمدن پویای موجود به شمار آوریم می توانیم بگوییم:
تمدن ها یک پدیده پسینی هستند، به این معنا که ابتداخلق شده و سپس به این عنوان نامیده می شوند. به عبارت دیگر تلاشی آگاهانه برای ایجاد آنها وجود نداشت بلکه تمهید مجموعه ای از شرایط مناسب به چنین نتیجه ای منجر شد!
تمدن ها محصول آزادی، برقراری روابط سازنده با جهان، فرد گرایی، دموکراسی خواهی و حقوق شهروندی بوده اند. به عبارت دیگر هیچ تمدنی در انزوا، نگاه به داخل یا چالش با جهان خلق نشده است!
تمدن ها حاصل علم، مدارا، گفتگو و کمرنگ شدن خطوط قرمز سیاسی و فرهنگی بوده است. به عبارت دیگر هیچ جامعه ای با افزایش قابلیت کنترل حکومت بر عرصه های عمومی و خصوصی، تبدیل به یک
تمدن نشده است!
تمدن ها با روزآمد کردن سازوکارهای حکمرانی در راستای مطالبات شهروندی توانسته اند به نوعی هم افزایی میان جامعه و حکومت دست یافته و ظرفیت های بالقوه خود را بالفعل سازند. هیچ تمدنی از بی اعتمادی میان جامعه و حکومت ایجاد نشده است!
نکته پایانی:شکاف میان آرمان ها و برنامه ها در کشور به امری همیشگی تبدیل شده است. امری که موجب شعارآلودگی فضای سیاسی-فرهنگی کشور شده و آرمان های ارزشمند را پس از طرح و به دلیل فراهم نبودن شرایط مساعد، دستخوش سیاست زدگی و خروج از حوزه گفتگو می سازد. بدون تردید آرزوی
تمدن سازی هم از این جرگه مستثنی نیست. خلق آرمان های بزرگ بدون فراهم نمودن لوازم آن، صرفا می تواند ناامیدی و فرسودگی برای جامعه به ارمغان بیاورد!
@solati_mehran👥کانال علوم اجتماعی، مسائل روز
👥Telegram.me/Social_Science