ریشۀ
#اعتیاد به
#بازی_های_کامپیوتری و
#رسانه_های_اجتماعی@Social_Science#تکنولوژی چگونه ما را در
#دام_اعتیاد گرفتار میکند؟
یک پست بدون «لایک» فقط برای خود فرد دردناک نیست، بلکه همچنین نوعی سرزنش عمومی است
انسانها از سنین پایین دوست دارند دکمههایی را فشار دهند که نور میدهند و صدا ایجاد میکنند. هیجان بازخورد مثبت ریشۀ اعتیاد به دستگاه
های قمار،
بازی
های کامپیوتری و رسانه
های اجتماعی است.
گاردین — چند وقت پیش، من در طبقۀ هجدهم یک ساختمان بلند در شهر نیویورک وارد آسانسور شدم. زنی جوان در داخل آسانسور با شرمندگی از بالای سر بچۀ نوپای خود به پایین مینگریست در حالی که بچه به من نگاه میکرد و میخندید. هنگامی که سرم را برگرداندم تا دکمۀ طبقۀ همکف را فشار دهم، دیدم که تمام دکمهها از قبل فشار داده شدهاند. بچهها فشار دادن دکمهها را دوست دارند، اما آنها فقط وقتی تمام دکمهها را فشار میدهند که دکمهها نور بدهند. انسانها، از سنین پایین، بهسوی یادگیری سوق داده میشوند، و یادگیری شامل دریافت حداکثر بازخورد ممکن از محیط پیرامون است. بچۀ نوپایی که در آسانسور همراه من بود، میخندید زیرا بازخورد، بهصورت نور یا صدا یا هر تغییری در وضعیت جهان، لذتبخش است.
اما این جستوجو برای بازخورد با کودکی پایان نمییابد. در سال ۲۰۱۲، مؤسسهای تبلیغاتی در بلژیک، در فضای باز، پویشی برای حمایت از یک شبکۀ تلویزیونی به راه انداخت که بهسرعت همهگیر شد. تولیدکنندگان این پویش در میدانی قدیمی و زیبا در شهری خلوت در فلاندرز۱ دکمۀ بزرگ قرمزی را بر روی یک پایه قرار دادند. پیکانی بزرگ بالای دکمه آویزان بود و روی آن این دستورالعمل ساده قرار داشت: «فشار دهید تا هیجان بیافرینید». شما میتوانستید با نزدیک شدن هر فرد به دکمه، درخشش را در چشم او ببینید، همان درخششی که در چشمان آن بچۀ نوپا در آسانسور ظاهر شد؛ درست قبل از آن که دست کوچک خود را روی صفحۀ دکمهها به این سو و آن سو حرکت دهد...
★متن کامل در لینک زیر (ترجمان علوم انسانی)
http://tarjomaan.com/vdcf.mdciw6dtcgiaw.html👥کانال علوم اجتماعی، مسائل روز
👥Telegram.me/Social_Science