ما با پدیده نوینی رو به رو نیستیم.
#سرمایه_داری به تدریج جنبه های هر چه بیشتری از زندگی را به کالا مبدل کرده است تا بتوان آن را خرید.اما فرهنگ مدرن هنوز برای فعالیت هایی منفصل از فرایند اقتصادی بودند جایگاه قائل بود و در نتیجه می توانست درباره آنها از دیدگاه انتقادی قضاوت کند.اکنون در سرمایه داری متاخر،هرمحصول فرهنگی صرفا کالای دیگری است که در بازار خرید و فروش می
شود.بازار در اینجا مجموعه تمام فرایندهای تولید و مصرف است.آثار نویسندگان بزرگ توسط کمپانی هایی منتشر می شود که شعب بنگاه های اقتصادی هستند.نویسندگان تا وقتی بزرگ هستند که کتابشان سودآور باشد.دیگر مهم نیست چه کسی و چرا می نویسد.مهم آن است که چقدر می فروشد.این موضوع در مورد سایر جنبه های فرهنگ مانتد
#هنرهای_تجسمی،
#نقاشی،
#تئاتر و... هم صادق است.از این پس هنرمند یا متفکر منتظر است تا بخشی از زنجیره جهانی سرمایه داری باشد.اعتبار او به فروشش وابسته
است.بازار بیش از آنکه در گرو تولید باشد،تحت سلطه مصرف است.ما دیگر برای کالا به عنوان برطرف کننده نیاز ارزش قائل نیستیم،بلکه ارضای روانی خود مصرف کننده در قالب
#تصویر برای ما مهم است.مخصوصا که تحت سیطره لایکهای فضای مجازی تو را عرضه کرده ایم.در نتیجه نقش ما در جامعه تنها یک مصرف کننده متظاهر است که حتی کالای فرهنگی را به منظور باقی ماندن در تصویر استفاده می کنیم.اشتیاق ما به رسانه ها و فناوری اصلی ترین دلیل مصرف در این فرآیند است.در مدرنیته کاربرد کالا ارزش بود.اما امروز تصویری کا مصرف کالا به بیننده القا می کند ارزش است.حتی اگر کالایی فرهنگی زرد و کاربردی نباشد.دیگر برای ما مهم نیست آخرین ورژن یا نسخه فلان محصول چه تفاوتی با گذشته دارد.همین که آخرین نسخه است کافی است.به روز بودن بدون توجه به محتوا ارزش نوینی است که رسانه امروز فرد غالب کرده است.
این افسون شدگی با رسانه ها و فضای مجازی برای فهم
#پست_مدرنیسم و سرمایه داری متاخر حیاتی است.به عبارت دیگر همین که فلان محصول فرهنگی اعم از کتاب،فیلم،دی وی دی و.. 'با حال' باشد،کافی است.
با اقتباس از مقاله
#ایرا_چرنوسنویسنده:
#امیر_سلطان_زاده👥علوم اجتماعی، مسائل روز
👥👉 @SOCIAL_SCIENCE👉🏿 @SOCIAL_SCIENCE