🔴 #اعتراض_سارقین🔴 #آزادی_بیان یا
#عوام_فریبی@Social_Science✍کیهان...
آنچه که از مناظرات، مخصوصا مناظره سوم دریافتیم، این است که کار از پوپولیسمی بودن شعارها فراتر رفته و به مرتبه (لبخند سیاسی) و (عوام فریبی) رسیده است،
راستی که انسان سر در گم میماند، که آیا رسانه ملی واقعا به این مرتبه از آزادمنشی رسیده است که به کاندیداها این همه جرات و آزادی را میدهد که این طور پته ی همدیگر را بریزند رو آب، یا اینکه نه، اینها مشغول کردن ذهن مردم است به مسایل جزیی ؟؟
اما با کمی دقت درمیابیم که آری عوام فریبیست،
زیرا از ۶ نامزد ریاست جمهوری به طور مساوی ۳ نفر اصلاحاتی و ۳ دیگر اصول گرایند، که هر شش آنها در اصول کلی و سیاست های کلان متفق بوده و از یک سرچشمه آبشخور میشوند،
اما کاش ایشان فقط در کلیت متفق بودند، اینها حتی در جزییات هم، باهم هم پیمانند،
آنچه که ما به ظاهر می بینیم، برملا کردن دزدی ها توسط نامزد هاست
اما آنچه ما نمی بینیم همدل و هم مسیر بودن آنها در دزدیست
آخر چطور می شود از شش کاندید لااقل یکی مستقیم یا باواسطه دزد نباشند؟؟
پس این نشان میدهد که ایشان در اصل دزدی، و اموال عمومی را اموال خود دانستن، متفقند و هم رای اند،
شاید لبخندهای مستمر روحانی ، لبخندیست به این همه شامورتی بازی و عوام فریبی برنامه ریزی شده
آنچه ما از مناظرات دیدیدم و شنیدیم، این بود که هر شش نامزد همدیگر را متهم میکردند به دزدی، چرا؟
چون وضع اقتصاد آن قدر اسفناک است که تک تک افراد جامعه آنرا به صورت ملموس حس میکنند، و اینجاست که آقایان برای اینکه اصل برنامه و حرکت زیر سوال نرود مجبورند دست به ترفندهای درون حزبی زده و برای منحرف کردن ذهن عموم، شخص را در مذان اتهام قراردهند
حال شما قضاوت کنید، آیا جایگاه مفسد اقتصادی و دزدها زندان است یا ریاست قوه مجریه و یا ریاست دیگر سازمان و نهادها؟؟؟؟
آیا اینکه یک سری دزد میایند با صدای بلند و لبخند ها ملیح دزدی های یکدیگر را جار میزنند بدون آنکه محاکمه شوند، این آزادی بیان است یا عوام فریبی؟؟
👥کانال علوم اجتماعی
👥Telegram.me/Social_Science