صبح نهمین روز بهمن ۱۴۰۲ جمهوری اسلامی پژمان فاتحی، محسن مظلوم، محمد فرامرزی و وفا آذر بار را اعدام کرد. یک هفته قبل، دوم بهمن، هم محمد قبادلو و فرهاد سلیمی را به دار آویخت. تنها از آغاز بهمن، یعنی طی ۹ روز ۱۸ زندانی در شهرهای مختلف ایران با حکم اعدام به دست دولت به قتل رسیدند. قوه قضاییه جمهوری اسلامی در مقام ماشین صدور حکم در سال ۲۰۲۳ میلادی جان دستکم ۷۲۲ تن را با مجازات اعدام گرفت؛ رقمی که در مقایسه با یک‌سال پیش‌تر نشان می‌دهد پس از فروکش کردن اعتراض‌های سراسری به قتل ژینا امینی، ماشین اعدام شتابناک‌تر و بی‌رحمانه‌تر پیش رفته است.
از شیوا عاملی‌راد، عضو انجمن صنفی معلمان مریوان در باره دو بیانیه تشکل‌های صنفی و کارگری و فمینیست‌ها در مخالفت با اعدام پرسیده‌ایم. او معتقد است برای متوقف کردن قتل حکومتی شهروندان به یک جنبش سراسری و مداوم
علیه اعدام نیاز داریم.
این گفت‌وگو پیش از اعدام چهار زندانی کرد و یک روز بعد از اعدام محمد قبادلو و فرهاد سلیمی انجام شد.
#نه_به_اعدام#جنبش_علیه_اعدام#علیه_حاکمیت_کشتار#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی#زن_زندگی_آزادی @zan_j
