✅ ناخدای داستان نویس
😉🔸 در دو هفته ی گذشته به سفر دریایی رفتم ، با کشتی بادبانی و عرشه ی چوبی
😊 با داستان های
#جوزف_کنراد .
🔹 به تازگی دو کتاب از جوزف کنراد خواندم. داستان بلند
#جوانی با ترجمه ی لیلا حسین نژاد از نشر روزگار نو. در داستان «جوانی» ، سفر دریایی از انگلستان به سمت بندر بانکوک در شرق است اما این کشتی محکوم است به هیچ جا نرسد! چون خودش به مقصد نمی رسد و در میان اقیانوس ناکام می ماند.
🔸 راوی یکی از مردانی است که به همراه شخصیت اصلی دور یک میز نشسته و از خاطرات دریانوردی شان می گویند. در ادامه و پس از معرفی کوتاه شخصیت ها، راوی اول ، سکان روایت داستان را به یکی از مردان دور میز می سپارد و خواننده به شنیدن داستانی مینشیند که یکی از دوستان راوی، تعریف می کند.
🔹 ترجمه ی داستان بد نبود. ولی گاهی مجبور می شدم برای درک بیشتر به عقب برگردم و چند صفحه را مجدد بخوانم. آن هم شاید به خاطر شیوه ی داستان نویسی کنراد باشد !
🔸 در کتاب «لرد جیم» با ترجمه ی صالح حسینی و به ویراستاری هوشنگ گلشیری که چند سال قبل توسط انتشارات نیلوفر منتشر شده بود نوعی بینظمی و سرگردانی شاهد بودم. مثل ناخدای کشتی روی عرشه به این سوی و آن سوی رها می شدم
😂 هوشنگ گلشیری در یادداشت ابتدای کتاب این نکته را به خواننده گوشزد میکند و به ما این هشدار را میدهد که اگر عادت کردهایم بر صفحات رمان راه برویم ، بهتر است لرد جیم را نگشوده به کناری بگذاریم.
🔹 رمان بسیار پیچیده و چند لایه است اما با این وجود ، ابهام در شخصیتهای این داستان ،حس کنجکاوی خواننده را قلقلک میدهد که بداند آخر داستان چه اتفاقی رخ می دهد.
🔸 #جوزف_کنراد از نویسندگان اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است و زمانی که لهستان تحت فرمان روسیه بود به دنیا آمد. اولین سفر دریایی اش را در بیست سالگی با کشتی تجاری فرانسه تجربه کرد. در این مدت از ناخداسومی به ناخدا یکمی ترفیع پیدا کرد و سرانجام در سی سالگی ناخدای کشتی شد. او نخستین رمانش را در چهل سالگی منتشر کرد.
🔹 نویسندگانی چون کنراد، به قول خود غربی ها اوریژینال یا اصیل و صاحب سبک هستند.
📗 رمان «نوسترومو» از برترین آثار
#جوزف_کنراد با ترجمه ی سهیل سُمی نشر
#ققنوس را هم دارم. این سومین کتابی است که وسوسه شدم آن را بخوانم
😊. این کتاب نسبت به دو کتاب قبلی کنراد قطور تر است. مترجم در ابتدای کتاب می نویسد: «نوسترومو نسبت به مابقی آثار کنراد پیچیده تر و به لحاظ محیط داستان بسیار گسترده تر است»
✍ نوشته ی :
#مصطفی_بیان / چهارشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۹
@Simurgh_Dastan