عنایت حضرت ابالفضل علیه
السلام قبل از عملیات، یک گلوله خورده بود توی بازوش. اعزامش کرده بودند به یک بیمارستان در یزد. دکتر عکس گرفته و به او گفته بود: «گلوله بین استخوان وگوشت گیر کرده و خیلی خطرناکه، حتماً باید عمل بشی.» ولی عبدالحسین نه به دردشدیدش فکر میکرده،نه به این که حتماًبایدعمل بشود؛فقط میخواسته تاعملیات شروع نشده،خودش رابرساندبه منطقه،ولی دکتر این اجازه را به او نداده بود.متوسل به
#اهل_بیت_علیهم_السلام شده بود. مثل ابربهاری اشک ریخته بود. خواسته بودگشایشی درکارش بدهند. درحال گریه خوابش برده بود.شاید هم درحالتی بین خواب وبیداری بوده که
#حضرت_عباس_ علیه
السلام می آیندپیشش.دست میبرند طرف بازویش.چیزی بیرون می آورندو می فرمایند:«
#بلندشو،دستت خوب شده.»مجبورشده بودموضوع شفای خود را به دکتربگوید.دکترباورنکرده بود.گفته بود:«تا از،دستت عکس نگیرم،نمی گذارم بری.»عبدالحسین گفته بود:«به شرط این که به کسی چیزی نگی.»عکسش راگرفته وهیچ اثری ازگلوله ندیده بود.دکتر عبدالحسین را با گریه بدرقه کرده بود..«ساکنان ملک اعظم2/ص75/شهیدعبدالحسین برونسی»
#نشرمطالب_صدقه_جاریه_است📡 @shohada72_313
