كمتر از ساعتي است كه از اين خبر مطلع شدم :
.
"یکشنبه ۲۱ فروردین است. پسر ۱۷ ساله در ورامین، دختر همسایه افغانستانیشان را که هنوز شش سال بیشتر ندارد به خانه میبرد و پس از رفتار شیطانی با او، با ضربات چاقو وی را به قتل رسانده و در وان حمام بر رویش اسید ریخته تا از بین برود. اما چون جسد بهطور کامل از بین نرفت، از دوستش یاری میطلبد. دوست وی با توجه به ابعاد جرم، ماجرا را با پدر خود در میان گذاشته و پدر هم با یکی از معتمدین محل و نهایتاً بدون کمترین تردیدی به پلیس خبر میدهند. پلیس هم هنگام مراجعه به خانه، هم باقیمانده جسد را پیدا میکند و هم قاتل را دستگیر".
.
پايان خبر، به همين راحتي !
.
مطلب ديگري ديدم كه ذهنم را درگير كرد، عزيزي نوشته بود :
من بارها و بارها در رسانه های ایران دیده ام، به چشم سر دیده ام که جرم ناکرده را به پای یک افغانی از همه جا بی خبر نوشته اند، این باعث شده تا ذهنیت مردم ایران نسبت به یک
#مهاجر افغانستانی این شود که امروز می بینیم، اما آیا این رواست که این واقعیت را
#سانسور کنیم و همه چیز را به باد فراموشی بسپاریم؟
.
هر ایرانی با وجدان با شنیدن این خبر ممکن است با خود به فکر فرو رود، اندیشه کند که «جرم شخصی است و ربطی به ملتها ندارد»، همین کافی است تا ذهنیت تعداد کثیری از مردم ایران عوض شود و بدانند همانگونه که یک مجرم افغانستانی می تواند مرتکب قتل شود، همانقدر هم یک ایرانی می تواند سنگدل باشد، اما این ربطی به ملیت او ندارد.
.
اما عرض خودم :
حال من خراب است، بغض دارم و نفسم بالا نمي ايد .
#جرم جرم است و اين
#جنايتِ تهوع برانگيز، را هر شخص با هر مليٓت و دين و آييني انجام داده باشد، محكوم است و
#دستگاه_قضايي بايد با
#فوريت و
#جديت و
#قاطعيت با عامل اين اقدام شنيع برخورد كند .
.
#ستايش_دختر_من_است.
#ستايش_ناموس_من_است و من هم همچون خانواده اش مصيبت زده و داغدارم .
براي ارامش خانواده عزيز
#ستايش و صبرشان دعا كنيم و در محكوم كردن اين اقدام تلخ كوتاهي نكنيم.
.
#ايراني_افغانستاني_برادرند .
#من_ستايش_هستم .
https://telegram.me/shemshadichannel