بهارستان را به روی مردم بستند ولی سراسر ایران بهارستان شد!
اول مه ۱۴۰۱. روز جهانی
کارگرگزارشی از تجمع معلمان و بازنشستگان فرهنگی و تامین اجتماعی در کرج.
از چند روز پیش گزمه چیها حمله کردند؛ درها شکستند و عربده کشان دست به ربودن معلمین ، کارگران و دیگر فعالین زده و اموال خصوصیشان را مصادره کردند.
همگی خوب میدانیم که هدف این یورشها و بگیر و ببندها این فرد و یا آن فرد نیست.
هدفشان خاموش کردن صدای همه مردم است که " معیشت و دارو درمان و رفاه" میخواهند، هدف، زدن بر سر مطالبه درمان رایگان است، هدف خاموش کردن صدای اعتراض زنان علیه اینهمه خشونت و تبعیض است.
امروز کرج را نتوانستند خاموش کنند همچون ده ها شهر دیگر. یارانمان در زندانند ولی ما بر سر پیمانان ایستاده ایم چرا که مطالبه ما بجز حق زندگانمیان نیست.
جمعیت قابل توجهی از معلمان و بازنشستگان آمده بودند. در محاصره نیروهای امنیتی بودند اما بنر و تراکت بلند کردند و اولین شعارشان ؛
معلم زندانی آزاد باید گردد" بود.
این پیام روشنی بود به دستگیری و احضار ده ها
معلم و بازنشسته در چند روز اخیر.
این ترجیع بند مبارزه رو در روی مردم با حکومت بود:
یک حمله میکنی؛ صد حمله پاسخ میگیری!
شعار دیگری به زبان آمد که از دل برآمده بود:
کارگر ؛ معلم، اتحاد اتحاد
اول ماه می بود ، چه نوایی از این دلنشین تر و چه هراسی از این بیشتر برای حکومتی که نان مردم میدزدد و گلوله پاسخ میدهد.
در کرج بارها صدای بلندگوها را از درون اداره بلند و بلندتر کردند تا شاید با پخش پارازیت در شکل موسیقی، صدای معترضان خاموش شود ولی با دست زدن، سوت زدن و هو کردنهای ممتد، عقب نشستند تا صدایی که مسلط میشود صدای مردم کف خیابان باشد که نترسیدند و نمی ترسند .
دوستانی سخن گفتند و جمعیت هر جا که لازم میدید با شعاری به تجمع مسیر و جان تازه ای میداد.
در پایان با خواندن قطعنامه کانون صنفی فرهنگیان؛ قول و قرارها گذاشته شد تا همچنان مسیر مطالبه گری پر شورتر از قبل ادامه یابد.
#فقط_کف_خیابون_بدست_میادحقمون#کارگر_معلم_اتحاد_اتحاد@Shbazneshasteganir