شورای بازنشستگان ایران

🟣 #بیدارزنی : سال ۹۹ یکی از خشونت‌بارترین سال‌ها علیه جان و معیشت زنان بود. افزایش فقر و تبعیض، آمار بالای «زن‌کُشی» و قتل دختران به بهانه‌های «ناموسی» در کنار انواع افزایش خشونت‌های دستگاه قضایی علیه فعالان زنان، افزایش آمار ازدواج کودکان، خشونت‌های خانگی و افزایش ناامن‌سازی خیابان‌ها، همگی سال ۹۹ را به سالی بحرانی بدل کرده است.

در این ویدئو نگاهی به آمار کودکان قربانی خواهیم داشت که تحت لوای «حفاظت از آبروی خانواده» به‌قتل رسیدند.

#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

#به_خشونت_علیه_زنان_پایان_دهید

#زن‌کشی


@Shbazneshasteganir

‏🟣 #بیدارزنی : صحبت‌های دادا زلیخا و کاک عثمان، مادر و پدر «گلاله شیخی»، قربانی #زن_کشی در سقز

گلاله شیخی، ۲۶ ساله، دانش‌آموخته‌ی حقوق و مشغول به‌کار در یک دفتر وکالت بود. روز سه شنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۰، جسد سوخته‌ی وی در جاده سنندج به سقز و در محلی به نام “چاپان سفلی” توسط ماموران اداره آگاهی کشف شد. او توسط نامزدش و در پی مخالفت با #حق_اشتغال خود‌ کشته شد.

ویدئوی پیش‌رو، صحبت‌های پدر و مادر گلاله شیخی است که توسط انجمن زنان ژیوانو تهیه شده است. آنها اعلام کردند که: «برای خرج تحصیل هر سه دخترمان، خانه‌مان را فروختیم. تاکید کرده بودیم که دخترمان باز هم قصد ادامه تحصیل دارد و هیچ‌کس نباید مانع او باشد، آنها هم قبول کرده بودند».
همچنین اعضای این انجمن روز دوشنبه ۲۴ خردادماه در اعتراض به رویه‌ی زن‌کشی و افزایش خشونت علیه زنان با قرائت بیانیه یر سر مزار گلاله شیخی، حضور پیدا می‌کنند.

#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

⚫️ ترجمه و زیرنویس از #بیدارزنی و #ژيوانو

@Shbaneshasteganir

🔷۸ مارس نماد مبارزات همبسته‌ی زنان علیه فقر، نابرابری، خشونت و خفقان

✍🏽زنان آرزم


سال سختی را پشت سر گذاشتیم و در آستانه‌ی روز جهانی زن، نه از تاریخچه این روز سخن می‌گوییم که بارها گفته شده، و نه این روز را مناسبتی برای شادباش و تبریک می‌دانیم، آن‌چنان که رسانه‌های سرمایه و قدرت جهانی در جهت مسخ و تغییر ماهیت آن عمل می‌کنند. در سرزمین خودی نیز که نظام حاکم اساسا این روز را به رسمیت نمی‌شناسد.

ما زنان اما ۸مارس را روزی از آنِ خود و نماد مبارزات زنان بر علیه سرمایه‌داری و مردسالاری در اشکال مختلف دینی و غیر دینی می‌دانیم. ما زنانی که بپا خاسته و در هر لحظه و هر مکان مبارزه می کنیم: خانه، خیابان، کارخانه و…. به گونه‌ای که تمامی سپهر‌های خصوصی و عمومی عرصه‌ی اعتراضات زنان شده است.

سالی که گذشت سال کرونا و امنیتی کردن آن، مساله‌ی مرگ و زندگی، دامن زدن به خرافات و بی‌توجهی به درمان و واکسیناسیون بود. سال بحران‌های شدید اقتصادی، اجتماعی، فقر، بیکاری، تورم، گرانی. سال افزایش خشونت، زن‌کشی، قتل ناموسی و خانوادگی، تن فروشی، خودکشی، کودک همسری، خشونت خانگی. سال سرکوب، زندان، احکام سنگین و اعدام. سالی که فقر زنانه گسترش بیشتری یافت، آمار زنان سرپرست خانوار افزایش یافت، کار بی‌مزد زنان بیشتر شد، تعدیل نیروی کار زنانه سیر صعودی یافت. سالی که فشارهای روانی – عاطفی سنگینی بر مردم به‌ویژه زنان تحمیل شد. سال افزایش کار فرساینده‌ی خانگی ناشی از کرونا، سال احکام سنگین فعالین زنان آن هم در شرایط خطرناک کرونایی و محروم بودن زندانیان از هر گونه امکانات زیستی و بهداشتی و حتی احضار زندانیانی که احکام قبلی داشتند به‌رغم شرایط پرخطر زندان‌ها.

سال گذشته در کنار تمامی مصائب، دستاوردهای تاثیرگذاری نیز به همراه داشت، سال برآمدن و گسترش جنبش‌ها بود، سال همبستگی و خیابانی شدن آن‌ها، سالی که زنان خیابان را زنده نگه داشتند، مطالبات خود را با جسارت طرح کردند و در کلیه‌ی حرکات اعتراضیِ کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و … حضور پررنگ و تعیین کننده داشتند. سالی که مادران اعدامی‌ها و کشته شدگان زندان و خیابان، دست‌یکدیگر را متحدانه فشردند و نماد مقاومت و ایستادگی زنان را به تصویر کشیدند؛ چشم اندازی روشن برای سال آینده: سالی که قطعا شاهد روشن تر شدن افق‌های مبارزه‌ی زنان و دیگر جنبش‌ها در مواجه با فقر، نابرابری، خشونت و خفقان خواهیم بود.
                                                                     


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس
بیدارزنی

شورای بازنشستگان ایران

@Shbazneshasteganir